Bonnie And Clyde

Επίλογος

Η Μπόνι κι ο Κλάιντ δεν θα έμεναν για πάντα κρυμμένοι από τα μίντια, αυτό το γνώριζαν εξ αρχής.

Όσο ο καιρός περνά, με τις ληστείες της ομάδας να πολλαπλασιάζονται και τις επιτυχημένες αποστολές να δίνουν και να παίρνουν, τόσο πιο γωνστοί γίνονται, με την ομάδα κλεφτών να γίνονται θέμα συζήτησης. Είτε ψιθυριστά, μέσα σε σπίτια, σε παρέες είτε φανερά, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα μέσα επικοινωνίας.

Η τηλεόραση έχει βουίξει! Οι παρουσιαστές σκαλίζουν όσο μπορούν το θέμα, οι τίτλοι δίνουν και παίρνουν και με κάθε νέα εξέλιξη στην έρευνα εκείνης της τόσο καλά οργανωμένης ομάδας κλεφτών, ένα νέο έκτακτο δελτίο ειδήσεων ξεκινά.

«Διακόπτουμε την κανονική ροή του προγράμματος για να αναφέρουμε μια νέα ληστεία στην οικία του μεγάλου εφοπλιστή Ντόναλντ Τζόουνς. Οι δράστες είναι ακόμη άγνωστης ταυτότητας όμως όλα οδηγούν στους συνήθεις, αγνώστους και πάλι, υπόπτους. Μια ομάδα κλεφτών, χωρίς ταυτοποίηση ακόμη και μετά από τόσο καιρό, οργώνουν την Ουάσιγκτον και αποτελούν κίνδυνο για τα στελέχη της υψηλής κοινωνίας –όπως δηλώνουν οι αρχές. Η αστυνομία οφείλει να επιστρατεύσει κάθε δύναμη για να δώσει τέλος σε αυτή την παρωδία!»

Ο Κάπτεν κοιτάει τον Μπλου κι αυτός με την σειρά του την Σκάι η οποία λοξοκοιτά τον Μπλοκ. Ο Σέβεν ανασηκώνει το φρύδι του και δεν δίνει βάση, η Αμούρ κάπως θέλει να γελάσει, και η τριάδα Λέμον, Γκριν, Πινκ ψιθυρίζουν μεταξύ τους διάφορα επί του θέματος.

Όλοι τους, όμως, όταν οι επικεφαλής γελούν ανακουφιστικά, λύνονται και συνοδεύουν στην χαλαρή ατμόσφαιρα μερικών γέλιων.

«Στο τσακ είμαστε λέτε;» ρωτά ο Μπλοκ, που ενώ γελάει έχει ακόμη κάποιες αμφιβολίες για τις επόμενες αποστολές.

«Θα πρέπει να βρούμε διαφορετικό τρόπο δράσης, να αποπροσανατολίσουμε τις αρχές για λίγο, μέχρι να χάσουν τα χνάρια μας.» Ο Κάπτεν μοιάζει να το έχει φιλοσοφήσει και μάλιστα αρκετά γιατί όλοι σπεύδουν να συμφωνήσουν.

Οι διοικητές δεν είναι αντίθετοι, αλίμονο!

«Ας χαλαρώσουμε για τον επόμενο μήνα, ας βρούμε λύσεις και ας επιστρέψουμε δυνατότεροι. Έχουμε όλοι λεφτά στην άκρη για να περάσουμε τον μήνα, φαντάζομαι!»

Ο Φλέημ σαν να διαβάζει τις σκέψεις όλων, με τα λόγια του, βρίσκει πρόσφορο έδαφος στις αντιδράσεις όλων. Έτσι, έχοντας όλοι ένα πρόχειρο προς το παρόν, πλάνο στο μυαλό τους, κάθονται, παραγγέλνουν φαγητό, ποτά, αναψυκτικά και απολαμβάνουν εκείνο το δελτίο ειδήσεων, και άλλα ακόμη στην τηλεόραση που εξυμνούν την διακριτικότητα και την επιδεξιότητά τους.