Run, Zhian (EL VICENTE SERIES #2) COMPLETED

Kabanata 39

Kasabay ng pagtulog ni Coen ay paghulog din ng mga mata ko. Ang akala ko'y hindi ako makakatulog ng maayos ngayong gabi pero dahil na din siguro sa pagod at stress ay bumigay na din ang mata ko.

I slightly woke up in the middle of the night when an arm hugged me from behind. I closed my eyes firmly as I hugged my son in front of me. He caressed my tummy and reached for my son, too.

He, then, kissed my hair and whispered something that I didn't understand. It was hard to sleep.. But I tried.

Nagising ako na wala na sila pareho sa tabi ko. Tulala ako habang iniisip ang pagtulog ni Dylan sa tabi ko. I took a deep sigh. Bahala na..

I changed and went down. Natagpuan ko si Dylan na sinusuklay ang buhok ng anak niya gamit ang kamay. My son is already dressed that's why I was slight surprised.

"Papa changed my clothes, Mama!" Coen announced.

Nagkatinginan kami ni Dylan, he clenched his jaw and looked away. Ngumiti lang ako at hindi nagsalita.

Tahimik kami sa hapag. Si Manang, ang nakakatandang mayordoma, ay aliw na aliw kay Coen kaya sila lang ang nag-iingay habang kumakain. I immediately finished my meal, sinadya ko talaga iyon.

"I'll use my car. Ihahatid mo ba si Coen?" I asked.

He nodded while his eyes were on his plate. "I'll talk to his teacher about our vacation."

Isa pa 'yan..

Tumikhim ako. "Pwede naman akong maiwan.."

"Mama will stay?" malungkot na tanong ni Coen at nilingon ang ama niya. "Papa.. if Mama doesn't want to go, then I'll stay too."

Dylan didn't talk. Inabangan niya lang ang ekspresyon ko. I gritted my teeth. What the fuck is this.

"Coen, you can go without Mama. Nand'yan naman ang Papa mo.." ngumuso ako kahit alam kong imposible nga iyon.

"You'll come." matigas na sabi ni Dylan. "I talked to Mikael. He said its okay if you take two or three days of leave."

Kumunot ang noo ko. And when did he and Mikael talk? Sandali, parang hindi ko pa nga sila naipakilala ng pormal! How did they meet?

Hindi na ako nakapagsalita. Mikael, you fucking ass.

Iritado ako hanggang sa makarating sa trabaho. Halos hindi ako lalo maka-concentrate ng maayos sa trabaho ko dahil doon! I ended up just sipping my coffee until lunch.

Natambakan ako ng emails galing kay Dad kaya iyon ang dinahilan ko kay Dylan. I texted him that I won't come for lunch with them. Kaya ikinagulat ko nang pumarada ang isang Maybach Exelero sa halos tapat lang ng pwesto ko sa loob ng café.

There, I saw my son with Dylan. Namilog ang mata ko.

"This is near. Our son requested this." si Dylan na tumayo at nagpaalam na oorder ng pagkain.

He was wearing a mask when he ordered. Hinilot ko ang sentido ko habang inaaliw si Coen na nakaupo sa harapan ko ngayon.

"My teacher allowed me to visit your old home, Mama. You're coming, right?" tanong ni Coen habang nakatitig ako sa ama niyang pinagtitinginan ng mga tao roon.

"Yes, Coen.."

"Lola said you met each other there. Mama, how did you meet Papa? Hmm, Mama?"

Napukaw iyon ng atensyon ko.

Ngumuso ako. "We were classmates, Coen."

He nodded, "And he helped you with your homeworks, Mama?"