ᴛᴀᴛʟɪ ᴄᴀɴᴀᴠᴀʀɪ {ꜰᴜʀᴋᴀɴ ʏᴀʟᴄɪɴ}

¹⁷

Furkan'ın Anlatımından:

Tam 1 haftadır Hazal'ı iş yerinde görmüyordum. Kimseye sormamıştım ama ister istemez neden gelmediğini çok merak ediyordum. Fakat bana yaptıklarından sonra gerçekten ona çok sinirliydim. Duvarlarımı kırıp beni kendine çekmiş sonra tekrar benden uzaklaşmak istemişti. İlk başta yapsaydı belki umrumda olmazdı ama ona cidden alışmıştım. Anlaşamayacağımızı düşünürken onun atarlı tavırları ve güçlü duruşu benim çok hoşuma gitmeye başlamıştı. Gerçekten ona çok değer vermiştim ama artık bir önemi yoktu.

Kafamdaki düşünceleri silip işimi yapmaya devam ederken arkamdaki kızların sesini duyduğumda Hazal'ın adını söylemeleriyle dikkatimi onlara verdim ve ne olduğunu öğrenmeye çalıştım.

"Hazal'a üzüldüm ya kız nasıl yıkılmıştır şimdi."

"Tabii ki kızım ölüm bu. Nasıl yıkılmasın?"

"Ben onun yerinde olsam dayanamazdım."

Ölüm kelimesini duyduğumda şok olmuş bir şekilde elimdeki bıçakla donakalmıştım. Aklımdan mantıklı mantıksız dolu düşünce geçerken hemen arkamı döndüm ve konuşan kızlara baktım.

"Kim ölmüş?"

"Annesi."

Gerçekten çok şaşırmıştım ve nasıl olduğunu deli gibi merak etmeye başlamıştım. Kafamı salladıktan sonra ellerimi yıkayıp mutfaktan çıktım ve Akif şefin odasına ilerledim. Kapısının açık olduğunu görünce içeri girdim.

"Şefim bir şey soracaktım."

"Tabii sor Furkan."

"Hazal 1 haftadır gelmiyor. Annesi vefat etmiş diye duydum. Doğru mu bu?"

"Evet maalesef doğru."

Kendimi çok kötü hissetmiştim. Tüm hafta tek başına ne yaptığını çok merak ediyordum. En başından onun yanında olmayı çok isterdim ama o beni yanında istemiyordu. Ben sessiz kalınca Akif şef devam etti.

"Hazal gerçekten çok üzüldü. Zor bir durum. Zaten son zamanlarda morali çok bozuktu. Umarım toparlanabilir."

"Morali mi bozuktu?"

"Evet. Sen farketmedin mi? Ben sizi iyi anlaşıyor sanıyordum."

"Hayır farketmedim."

"Geçenlerde çok iyi gidiyordu ama ertesi gün inanılmaz bir düşüşe geçti. Belki akşam özel hayatında bir şey olmuştur artık orası bizi ilgilendirmez."

"Şefim bu hangi gün oldu?"

"Tam hatırlamıyorum ama babanın buraya geldiği günden sonraki gün."

Duyduğum şey ile kaşlarımı çatarken merakla sordum.

"Babam buraya mı geldi?"

"Evet. Hatta o gün Hazal ile konuştular. Sen erken çıkmıştın sanırım o yüzden görmedin."

"Hazal ile konuştular derken?"

"Ne konuştuklarını bilmiyorum. Baban buraya geldikten sonra Hazal'ı çağırmamı istedi. Ben odadan çıkmıştım."

Kafamda bazı şeyler oturmaya başlarken sinirlerime engel olamıyordum.

"Şef ben bugün erken çıkabilir miyim?"

Şefle konuşup izin aldıktan sonra hızlıca üstümü değiştirdim ve otelden çıkıp arabaya bindim. Sakinleşmeye çalışıp arabayı evime doğru sürerken Hazal'a karşı gerçekten çok kırıcı davrandığımı farketmeye başlamıştım.