French Kiss in Paris

Chapter 11

French men are horny. Cashel might be too! Oh gosh!

"Oo kaya," paninindigan ko pa sa kanya. I have to carry what I said para ma-realize niyang hindi niya good kisser which is the opposite. Para siyang janitor fish, higop kung higop. Lasap kung lasap. Other than that kahit pangit pakinggan, he makes my mouth so attended.

And I shouldn't be thinking about this time. Kay aga-aga. Ang dumi na agad ng isip ko!

"Masyado kang makalat humalik. Napupuno ng laway mo ang bibig mo. Ang tulis pa ng dila mo. Para akong nakikipag-espadahan, like really? Is that how you kiss? Alam mo mas magaling pa sa 'yo 'yong mga nakahalikan kong actors sa Pinas. Naturingan kang French pero hindi ka marunong humalik. Try to kiss a fish so you'll know how I feel."

Did I do it right? Or masyado namang harsh? Bahala na. Lumabas na sa bunganga ko. Hindi ko na babawiin. And I don't care if I hurt his ego or not. Minsan kailangan lang talaga ng kaunting paninira para tumino siya.

"Wow," he muttered, namilog pa ang kanyang bibig. "That was a little bit harsh. You don't mean that, do you? You're just being mean to me because you really like it? How come I can't kiss? Every lady wanted to taste these lips and I'm giving it to you for free. How is that, Cosette?"

"'Yan, good! Call me Cosette, not Setty or anything else. Baduy mo."

"You're not answering my question, Cosette," aniya at pumeywang na siya sa harap ko. Nanatili namang tikom ang bibig ko. Ayokong palakihin ang ulo niya. Baka ibang ulo ang lumaki e.  "By the way, it's already seven, are you going to work?"

Pagkasabing-pagkasabi niya no'n ay mabilis akong bumalikwas mula sa kama. Nataranta ako bigla. Bakit bigla kong nakalimutang may trabaho nga pala ako? Nabudol-budol ako ni Cashle. Ang lakas ng kamandag ng laway nito!

Pinagkukuha ko naman ang mga gamit ko. Ang handbag at mga damit ko. I hastily told him to drive me back to my apartment pero tinititigan niya lang ako.

Sinimangutan ko siya dahil hindi siya gumagalaw sa kinatatayuan niya.

"Hoy! Ano ba? Ihatid mo na ako. Bakit ngayon mo lang din ako ginising? You know I really have strict schedule. Kainis naman 'to."

"I'm not going to drive you home, not even my drivers," sagot nito sa akin.

"Fine! May metro pa naman, uuwi ako! Gigil mo ako. May pahalik-halik ka pang nalalaman kanina. Hindi mo na lang sinabi sa akin kung anong oras na."

He chuckled. "I'm sorry, I didn't mean to and it is still early though."

"I don't care kung maaga pa or not. Sabi ko na kasi sa 'yo kagabi ihatid mo ako e. Ang kulit kulit mo kasi!"

Muli naman niya akong tinawagan. Akala nito natatawa ako sa kanya. Nag-aalala na nga ako sa sitwasyon ko dahil baka ma-late pa ako sa pagpasok ko at ayokong mangyari 'yon. I've been here for two weeks kaya ayokong malagdaan kaya ng bad records ang profile ko.

"Aalis na ako," paalam ko saka ako tumalikod pero hinarap ko rin siya para paalalahanan muli. "And don't follow me. When you need something, call me. Don't go into my apartment anymore."

Papalabas na sana ako ng kwarto ng tawagin niya muli ang atensyon. Hawak hawak ko na ang handle and he always the time to keep me off my schedule.

"I have an idea," he stated.

My eyes darted on him, like I don't even need his suggestions and ideas anymore.

"What is it, Cash?"

"Well, you don't have to go back to your apartment anymore," he started, but I feel like I'm not interested to listen to him. "You already have some clothes here. The one that comes from the fan?"