Kirpiklerim hayal kırıklığı içinde kapanıp açıldı. "Hiç mi sevemezsin beni?" dedim kısık bir sesle. Hâlâ umut kokan bir nefesle...
"Kalbi başka adama ait olan bir kadına gönül veremem!"
| bazı güller koparılmadan, solar. |
Kısa Hikâye
Şahin&Şebnem
H...
İstediğiniz bölüm geldi! Keyifli okumalar. Satır aralarını doldurun bakalım.
Okuduğunuz saat?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍂
Bir haftadır ertelediğim buluşma için hazırlanmıştım. Makyajımın son rötuşlarını da yaptıktan sonra aynadan kendime baktım. Son günlerin üzerimde oluşturduğu kötü ruh hâlinden bir nebze olsun sıyrılmıştım. Oturduğumdan elbisemin derin yırtmacı fazlaca açılmıştı. Ayağa kalktığımda düzelttim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alt kata indiğimde Selime Hanım elindeki moda dergisiyle salon kapısında belirdi. Gözleri baştan aşağıya beni süzerken bakışlarımı çekinmeden onun yüzünde tuttum.
"Nereye böyle süslenilmiş?"
Bordorujumla renklendirdiğim dolgun dudaklarımı birbirine bastırdım. "Sizi ilgilendirdiğini zannetmiyorum," diyerek kapıya doğru döndüğümde kolumdan tutulmamla durmak zorunda kalmıştım.
"Haddini bil!"
Sivri tırnakları çıplak kolumu çizerken kaba bir hareketle kolumu çektim.
Kaşlarım göz çukurlarıma inip gözlerim kısılırken oldukça sert bir üslupla konuştum. "Haddini bilmesi gereken ben değilim, sizsiniz!"
"Kocandan habersiz gecenin bir vakti nereye gittiğini sanıyorsun gelin! Geldiğin yer belli ama oğlumun adını lekelemene müsaade edemem!"
Dişlerimi gıcırdatacak kadar çok sıktım. Ancak öfkemi çabucak bertaraf ederek alayvâri bir ifade yerleştirdiğim suratımı ona yaklaştırdım.
"Şahin benim kocam, sahibim değil! Eğer hesap vereceksem birine bunu size değil ona veririm ki bu da hesap değil haber vermek olur keza ona olan saygımdan yaparım bunu! Şimdi haftaya katılacağınız cemiyet toplantınız için elbise seçiminize kaldığınız yerden devam edebilirsiniz!"
Topuklu ayakkabılarımın üzerinde hızla ona arkamı dönerek kapıdan çıktım. Sinirden ellerim zangır zangır titriyordu.
Garaj kapısında duraksadım. Elimi duvara yaslayarak nefesimi kontrol altına almaya çalıştım. Bir hafta da sinir hastası etmişti beni.
