Kirpiklerim hayal kırıklığı içinde kapanıp açıldı. "Hiç mi sevemezsin beni?" dedim kısık bir sesle. Hâlâ umut kokan bir nefesle...
"Kalbi başka adama ait olan bir kadına gönül veremem!"
| bazı güller koparılmadan, solar. |
Kısa Hikâye
Şahin&Şebnem
H...
Yorumlar için teşekkür ederim, hepsine yanıt vermek istiyorum ancak yoğunluktan sadece bölüm yazıp kaçıyorum. Sizleri sevdiğimi unutmayın, yorumlarınız her zaman çok değerli benim için <3
Keyifli okumalar diliyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍃
Polat zemini titreten adımlarıyla garaj kapısında kendisini bekleyen Harun'un yanına ilerledi. Ahu'yu eve bıraktıktan sonra soluğu burada almıştı. Öfkesi taptazeydi ve birazdan bakmaya kıyamadığı kadına zarar veren insan müsveddelerine hak ettikleri cezayı verecekti, bir daha ömürleri boyunca kimseyi dış görünüşleriyle, engelleriyle alay komusu edemeyeceklerdi.
Harun kendisine doğru gelen adamı görünce bitmek üzere olan sigarasını söndürdü. Son dumanı havaya üflerken Polat'la el sıkıştı. "Sorunsuz bir şekilde paketledik. İkisi içeride," dedi ciddi bir tavırla. "Kızı, benim hatuna bıraktım. Biliyorsun anasından emdiği sütü burnundan getirmeyi iyi bilir," deyip ciddiyetini bozarak sırıttı.
Polat'ın yüzündeki gergin ifade kaybolup, Harun gibi sırıtırken, "Bilmez miyim?" dedi. "Esra halleder onu,"
Harun gururla omuzlarını dikleştirdi. Karısı uzak doğu dövüş sanatlarıyla ilgileniyor ve bir dövüş kursu vardı. "Kızı bülbül gibi öttürdü," deyip kaşlarını çattı. "Dört yıldır canını yakıyormuş. Kör diye alay ediyorlarmış şerefsizler."
Harun başını salladı. "Ahu'yla çok yakınlar, biliyorsun. O yüzden kızın ağzına sıçmadan bırakmaz,"
Kafasını hoşnut bir biçimde eğdi. "Selam söyle," deyip arkadaşının omzuna hafifçe vurdu. "Ben de içerideki iki ibnenin fazlalığını koparıp eve geçerim,"
"Kolay gelsin, doktor seni bekliyordu," deyip güldü. Doktor dedikleri de çok yakın bir arkadaşlarıydı. Tıpta okurken dördüncü senesinde karıştığı bir kavgadan dolayı okuldan atılmıştı.
Polat garaja girdiğinde uzaktan kumandayla kapıları kapatıp kilitledi. Arabaların arasından geçerek kapıdan girdiğinde sandalyede bağlı duran Sam ve Karl'a saf öfkeyle baktı.
İlhan beklemekten sıkılmış bir şekilde Polat'la tokalaştı. "Hiç gelmeseydin kardeşim," dedi alayla. "Okey masası kuracaktık, şu iki pezevenkle,"
