Daddy 💜
Chapter - 3
" သားဝမ္ ထေတာ့ ေက်ာင္းသြားရမယ္ေလ "
အိပ္ရာေပၚမွာ ေစာင္နဲ႔ လံုးေနတဲ့ ဝမ္လံုးေလးကို အသာအယာလႈပ္ႏိုးေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ။ ဝမ္လံုးေလးကေတာ့ ပါပါးရာလို႔ေအာ္ကာ မထပဲ ေစာင္ကို ျပန္ဆြဲျခံဳတယ္ ။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ႏိုးမရတဲ့ သားေလးေဘးနား ကုတင္ေပၚ တက္ထိုင္လိုက္ရင္း ေစာင္ပံုၾကားထဲက ထြက္ေပၚေနတဲ့ မ်က္ႏွာႏုႏုကို လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ ဖြဖြထိေတြ႔တယ္ ။
အသက္ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးေလးက တစ္အိမ္လံုးရဲ႕ ဂ႐ုစိုက္ အလိုလိုက္မႈကို ခံထားရေတာ့ အနည္းငယ္ ဆိုးခ်င္ေနတယ္ေလ ။
ျပည့္ေဖာင္းေဖာင္း ပါးေလးရယ္ ။ ထူအိအိ ႏႈတ္ခမ္းေလးရယ္ ။ လံုးတံုးတံုး ခႏၶာကိုယ္ေလးရယ္။ အပါးရဲ႕ သားေလးက တစ္ကယ္ကို ခ်စ္ဖို႔အရမ္းေကာင္းတယ္ ။
ကိုယ့္သားကိုယ္ ျပန္ၿပီး အမႊန္းတင္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ဟာ ေနာက္ဆံုး ဝမ္လံုးေလးမႀကိဳက္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ေတာ့တာပါပဲ။
အေၾကာင္းက ေစာင္ပံုထဲမွာမ်က္ႏွာေလးပဲ ေပၚေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးက ပါးေဖာင္းေဖာင္းကို အတင္းကာေရာ ဖိနမ္းလိုက္တာပါပဲ။
" ရာ ပါပါးရာ ။ မနမ္းပါနဲ႔ဆို ။ သားက ကေလး မဟုတ္ေတာ့ပါဘူးဆို "
ေစာင္ထဲကို မ်က္ႏွာဖြက္ အသံျပဲႀကီးနဲ႔ ထေအာ္တဲ့ ဝမ္ေပါက္ေလးဟာ ကေလးမဟုတ္ေတာ့ပါဘူးတဲ့ ။
၁၅ ႏွစ္အရြယ္က လူႀကီးတစ္ေယာက္လား ။
ဘာမွ မတိုက္ဆိုင္ေပမယ့္ သူ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္က ဒီသားေလးကုိ လက္ခံလိုက္မိတဲ့ သူ႔ အရြယ္ေလးကို သတိရမိသြားတယ္ ။
အပါးအသက္ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္ကေတာ့ သားေလးကို ကာကြယ္ေပးဖို႔အတြက္ အရြယ္ေရာက္ခဲ့ရၿပီေပါ့ သားေလးရယ္ ။
" ထကြာ သားဝမ္ရာ ။ ေက်ာင္းသြားရမယ္ေလ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေစာင္ေလး ဆြဲယူလႈပ္ႏိုးေနတာေၾကာင့္ ေခါင္းနဲ႔ ေခါင္းဦး ခြာသြားတဲ့ ဝမ္လံုးေလးဟာ ခ်က္ခ်င္းပင္ ခႏၶာကိုယ္ကို ေ႐ွာင္းက်န္ ေပါင္ေပၚျပန္လဲခ်ၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ဗိုက္မွာ မ်က္ႏွာ လာကပ္ေနျပန္သည္ ။
