Dos

1.7K 130 2
                                    

A year has been passed and I can finally walk now. Kahit mahina ang tuhod ko ay palagi na akong naglalakad para mas tumibay pa ito.

Time passed fast that I didn't bother to know what day it is. All I know is that I just turned two years old. But I never saw my so called family.

I always stay at the garden. Shanny would always bring with her books that are too boring and good for kids.

I ain't one. It's so stupid to ask me that kind of questions. I am staying at the garden where she would usually left me.

Unlike other royalties where in their nanny would stay with them and have one task, Shanny has other tasks to do too kaya iniiwan niya ako which is better.

Nang matapos kong kainin ang hinanda sa akin ay agad akong tumayo sa aking upuan at dumeretcho sa lugar na aking palaging pinupuntahan.

Walang nagbabantay sa akin. Obviously, my father doesn't care about me. If hindi lang magiging issue kung itatakwil niya ako ay baka ginawa niya na.

It will only stain his name once he abandon me and it's not good. I'm still thankful na kahit papano ay nakakain ako ng mabuti at nakakatulog ng maayos.

My plan is to wait myself grow a little bit and use my marketing skills. I need to make some money para mabuhay. I don't know how long they will take care of me.

As confusing my memories are, it's good to say na hindi ako nalilito sa kung anong time, lugar o lifetime nabibilang ang aking memorya.

Humahanga ako sa sarili kong memorya na nakayanang maalala ang aking nakaraan.

Last year while I was playing, I found a secret chamber at the garden. Napunta ako sa pinakasulok ng garden na hindi na naalagaan. Shanny actually warned me not to go in this part of the garden but I obviously didn't listen.

It was actually an abandoned secret room. It's rusty and all. And it looks like it haven't been clean for a century or more.

Now, I am secretly going there. May hinanap akong bagay para mabukas ito. Nang bumukas at bumungad sa akin ang isang pintuan na malapit sa aking paanan. Agad akong pumasok roon at bumungad sa akin ang napakalawak na lugar. May kwarto, kusina at bagay na kumpleto sa isang bahay. Meron rin itong lugar na maari kong gamitin upang gumawa ng mga eksperimento o gamot.

May mga libro rin dito tungkol sa politika, arts, music, science, matematika at iba pa.

Agad namang sumara ang pinto. Hindi ito kita dahil natatabunan ng mga halaman. And the plants here are alive but looks like dying. Ganun lang talaga ang itsura nila but they are full of nutrients.

I don't know why they didn't found it. But I learned that the place is protected by a powerful barrier. Making it undetected under their radar.

It actually took me a week and a half cleaning. I mean, I was a year old when I cleaned this place but it was worth it. Mabuti na lang at may nilalaan silang oras ng gawain ni Shanny kaya alam ko kung kailan ako babalik.

Nung unang araw ng aking paglilinis ay tila nagtaka ito bakit pagod na pagod na ako. Di ko naman ito sinagot,inakala niyang napagod sa kakalaro.

Walang masyadong gamit dito kahit sa kusina ay wala. Kaya naman ay sa nakalipas na taon ay isa o dalawang bagay ang dinadala ko mula sa aking kwarto upang walang manghinala.

Kahit papano ay may kumot at higaan na akong nilagay kung mapagod ay makapagpahinga.

Hinati ko rin ang lugar ng aking gagamitin sa pagexperiment at pagpractice ng aking katawan.

I can't bare being weak.

Wala rin akong kinakausap ni isa man sa kanila except kay Shanny kung kinakailangan lamang talaga. For this year ay dalawang beses niya lang yata narinig ang boses ko.

Reign of the SupremeWhere stories live. Discover now