Önceki bölüm son kısımdaki detayı kimse fark etmemiş çok kırıldımmm. Ve de o kadar az yorum vardı ki... :(
YENİ YILINIZ KUTLU OLSUN
O zamannn ulusa seslenişimizi yaptığımıza göreee iyi okumalarr~
Duyduğum ses ile donup kaldım.
"Taehyung."
Soluk hızım değişti o an. Düşünme yetimi kaybettim. Arkamdan gelen sesin devam etmesini bekledim. Yüz ifadesini göremiyordum. O da benimkini göremiyordu.
Ama muhtemelen şok içerisinde olduğumun farkındaydı. Tek kelime etmeden yolun ortasında duruyor olmak bile yetiyordu tepkimi anlamasına.
Devam etti.
"Bana neden yalan söyledin? Ve neden yalan söylemeye devam ediyorsun?"
Bakışmamız dakikalarca devam etti. Ne söyleyeceğimi bilemedim. Beni o kadar çok şaşırtmıştı ki her an düşüncelerle boğuşan ve herkese cevap verme potansiyeli olan ben bile kelimelerimi kuramamıştım.
Sadece kırgın bakışlarına bakıyordum. Her zaman yaptığım gibi, ifadesizce bakıyordum.
En sonunda konuştuğumda bakışlarındaki kırgınlık birkaç saniyeliğine yerini şaşkınlığa bıraktı.
"Peki sen ne zamandır beni kandırıyordun?"
Dudakları aralandı. Aramızdaki mesafeye rağmen ön iki dişini net bir şekilde görebiliyordum. Onu tanıdığım süre boyunca kendinden emin halini görmüştüm. Şaşkınlığında bile özgüvenli dururdu.
Fakat şimdi öyle değildi. Sorumla o kadar çok şaşırmıştı ki kararsızlığa düştüğünü gözlerinden görebiliyordum.
En sonunda konuşabildiğinde aradan birkaç dakika geçmişti.
"Ne kandırmasından söz ediyorsun?"
Güldüm. Bakışları bu ruhsuz gülüşüme takıldı. Anlam vermeye çalışıyordu muhtemelen. Ya imamı anlamamıştı ya da çok iyi bir oyuncuydu ve saf ayağına yatıyordu. O an hangisi olduğunu düşünmek istememiştim. Sonucunda kırılabileceğimi bildiğimden düşünmemiş sadece konuşmuştum ve oyunculuk yapıyorsa da buna devam ettirebilmesi için ona izin vermiştim.
"Ne zamandır adımı bildiğin halde bilmediğini söylüyorsun? Ve en önemlisi ne zamandır ailemin durumunu bildiğin halde yalan söylememi izleyip içten içe benimle dalga geçiyorsun?"
Kısık sesle ekledim.
"Diğerleri gibi."
Son cümlemi duymuş muydu bilmiyordum çünkü aramızda duymasını zorlaştıracak kadar uzun bir mesafe vardı. Ve bir yanım duymasını isterken bir yanım istemiyor duygularımı açığa çıkarırsam bunun felaket olacağı endişesini taşıyordu.
Çünkü kaldıramazdım. Onun da diğerleri gibi olmasını kaldıramazdım. Zar zor da olsa arkadaşım gibi gördüğüm bu çocuğun benden uzaklaşmasını kaldıramazdım.
Ve aklımda kötü bir ihtimal daha dönüyor bunun olmaması için içten içe dua ediyordum.
Belki de sırf benimle dalga geçebilmek için bana yaklaşmıştı. Okula yeni geldiğinden şüphe çekmeyeceğini düşünmüş ve bu görevi ona vermişlerdi. Belki de benimle ilgilendiği her an senaryodan, bana gülüp destek olduğu her an da oyunculuktan ibaretti.
Bunun olabilirliği canımı sıkıyordu.
Dünya böyle bir yerdi. Böyle şeyleri yaşamıştım ve bir daha yaşasam şaşırmayacak durumdaydım. İnsanlardan her şeyi beklerdim artık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mister Right | Taegguk ✓
Fanfiction"Satürn etrafında dönen diğer beş gezegendense, güneş etrafında dönen ufak Merkür olmayı tercih ettim." Eşcinsel bir ailenin çocuğu olarak büyüyen ve hayatında peşine düşecek bir mutluluk bulamayan Kim Taehyung'un hikayesi. *Namjin
