20| But i never showed

7.3K 967 1.3K
                                    

Merhaba merhabaaa 

Bölüm şarkısı: H.E.R.- Hard Place

Sonunda hepimizin beklediği o tanışma bölümüne geldik sanırımmm

Hemen uzun bölümümüze geçiyoruz ve iyi okumalar diliyorummm~

İmdat diye bağırmak istiyordum.

Bulunduğum durumda beni iyice geren insanların yüzüne karşı imdat diye bağırmak istiyordum.

Fakat bunun yerine kendi doğum günümde ev süpürüyordum. 

Babam Jeongguk'un gelişini o kadar dikkate almıştı ki evin her yerini temizletmişti bize. 

Onların yatak odalarını köşe bucak temizlememiz gerektiğini düşünmüyordum aslında. Jeongguk üç yaşında olmadığından oraya girmezdi sanırım. 

Evde işkence çektiğim yetmemiş okulda da Jeongguk tarafından psikolojik baskıya maruz bırakılmıştım. Neden bu kadar gerildiğini bilmiyordum. O her zaman arkadaş canlısı ve sosyal biriydi çünkü. 

Babalarımla tanışacak olmanın neresi dehşet vericiydi asla anlamıyordum.

Ve asıl gerilmesi gereken kişi benken buna izin vermeyip beni oradan oraya sürüklemeleri karşısında kendimi yere atıp ölü taklidi yapmamamak için zor tutuyordum.

Temizliğin dışında evi biraz süslemiştik de. Gerek olmadığını söylemiştim çünkü doğum günümü fazla önemsemezdim. Bir yıl daha büyüyordum işte ne gerek vardı tüm bunlara?

Hatta yirmi yaşına girmiş olmak korkutucu bile denilebilirdi. Kutlamamıza ne gerek vardı? 

Yetişkinliğim tescillenmişti, sorumluluklarım psikolojik olarak artmıştı.

Duvardaki renkli süse ne gerek vardı?

Babamın oturduğum koltukta beni bir kez daha dürtmesiyle isyan eden bir yüz ifadesiyle doğruldum.

"Ne olurdu biraz uzansam? Çok yordun beni ya!"

Babam hızla başını salladı.

"Hayır sonra uzanırsın. Çocuk gelecek birazdan ve başında garip bir bandana var üzerindekiler de yırtık eşofmanlar. Bu şekilde doğum günü çocuğu olmayı düşünmüyorsun herhalde. Kalk çabuk, üzerini giyin."

Oflayarak yerimden kalktım.

"Sanki Jeongguk benim görünüşüme göre benimle arkadaşlık ediyor!"

Seokjin babam omuz silkti.

"Belki öyledir. Çok güzel bir çocuk olduğun için arkadaştır seninle. Bu halini gördükten sonra kaçıp gidecektir."

Gözlerim anında irileşti.

"YOK ARTIK YA! NE ALAKASI VAR JEONGGUK GÖRÜNTÜMDEN DOLAYI ARKADAŞ DEĞİL BENİMLE!"

Seokjin babam kıkırdadı. O an oltasına takıldığımı ve benimle dalga geçtiğini fark ettim. 

Oflayarak ve başımı sallayarak odama giderken söylenmeyi ihmal etmiyordum. 

Arkamdan bağırdı.

"Söylenme. Yüzün gülsün azıcık. En yakın arkadaşın geliyor, ben senden daha mutluyum. Nasıl arkadaşsın sen?"

Odamın kapısını kapatmadan önce gözlerimi devirdim. 

Sen her zaman mutlusun baba zaten. Jeongguk'un adını duyduğundan beri senden mutlusu yok. 

Mister Right | Taegguk ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin