Chapter 14

21.1K 568 17
                                    

She feed the cute puppy. May dog food palang nakalagay sa gift box but she remind herself to buy more dog food for Marha.

"You are sleepy?" She asked as if Marha answered.

Umungot lang ang tuta tila sinasagot siya. Napangiti siya. Baka ito lang ang nakakaintindi sa kanya sa bahay na ito.

Marha fallen asleep on the couch. Agad siyang napa-ayos ng tayo ng narinig niyang bumukas ang pinto sa taas. She felt conscious of all sudden.

Mas lalong lumakas ang kaba niya ng makita ang binata na pababa ng hagdan. He changed his outfit. Kung kanina ay naka-shirt and jeans lang na itim ngayon ay naka business suit na. And she wasn't used to it, seeing him that formal. He looks so professional and he's dashing on that suit she gave him that.

"I won't be home tonight." His cold voice filled her ears, she also wasn't used to that.

Ng tuluyan niyang naglaho ang binata ay hindi pa rin siya makapagsalita.

Ano naman ang sasabihin niya? Nabitawan na niya ang mga katagang iyon, alangan namang babawiin niya iyon?

She sighed. Napaupo siya sa sofa at naisandal ang ulo sa sandalan. She's tired, nilinis niya mismo ang pinagkainan kanina. She even cleaned their own bedroom. So, wifely.

Hindi niya namalayang nakatulog na siya.

Pagkagising niya ay ganoon na lamang ang gulat niya ng makitang nasa kandungan niya si Marha ay natutulog.

Hindi niya napigilan ang mapangiti at marahang haplusin ang ulo nito.

"You are my baby."

Hindi pa siya handang maging ina. The situation is too complicated, ayaw na niyang idamay pati ang magiging baby niya.

Ahh, am I being mature now?

The doorbell rang. Nagising si Marha dahil doon. She get down on her and run towards the closed door.

She bark! And it was too cute since she's small pa.

Who probably will be that be? It's not Heixon, no need to doorbell because it's his home.

"Ma'am, delivery po." Bungad sa kanya ng isang binatilyo ng pagbuksan niya ito ng pintom, may dala-dala itong malaking paper bag.

"It's for me?" She asked while raising her brow.

The teen guy smiled. That smile is familiar.

"Yes, Ma'am. Kayo naman po si Miss Cleo Benjamin, 'di ba?" Tanong nito.

Napatango siya. "Yes, yes. It's me."

Tinanggap na niya ang paper bag na nakalahad sa kanya. Nangangalay na, eh.

"Sino nag-utos nito sayo?"

He smiled smugly. "Secret."

"Who ordered you to do this, little Benjamin?" She asked again the guy while peaking inside the paper bag. The delicious aroma filled her nose. It's yummy! She's salvating now.

"Ay, kilala mong Benjamin ako, ate?" Gulat na tanong nito sa kanya. He maybe expecting not to know him. He's in disguise tho. He's on a delivery uniform. But she know better, that looks won't deceive her.

She smirked at him. "Of course, duh! That smug smile won't deceive me. Who's your parents, huh? Oh! It's Mr. and Mrs. Heased Benjamin. Should I call them?"

She act like she was about to grab her phone but he abruptly held her arm.

"Huwag naman, Ate Ganda," pambobola pa nito. "Sasabihin ko na lang."

"Okay. You are so easy to kausap naman pala. So tell me who?"

Sinenyasan siya ng binata na lumapit dito. Sumunod naman siya sa pag-aakalang bubulungan siya nito. But...

He kissed her cheeks!

Then he ran away.

"Secret nga, Ate Ganda! Tsaka wala kang number ng parents ko, oi." Sigaw nito habang tumatakbong tumatawa.

"You little Benjamin!" She screamed at the running away teen age boy. Hinatid na lamang niya ito ng tingin hanggan nakarating ito ng gate at tuluyan ng lumabas.

She sighed then she went inside while hugging the paper bag.

"I'm gonna finished this all." She said. Malapit na rin siyang magbabalik trabaho niya as model so much as well use the remaining days to cheat on her diet











"WOW, reunion na this?" Heazen smirked while looking at Heixon and Kiel in the sofa.

"Tangina naman, kung kailan kompleto tayong tatlo, pasan-pasan niyo naman ang mundo." Reklamo ni Heazen ar napailing na lang na umupo sa sofa.

"So, walang magsasalita sa inyo?" Heazen asked the both of them again but they was still remained preoccupied.

"Hayst! Ano ba 'yan. Shots na lang!" Reklamo niya dahil kanina pa siya  salita ng salita. Tumayo siya at tingungo ang ref para kumuha ng bote ng beer.

"Beer na lang inumin natin---"

"Hard drinks." Sabay na bigkas ni Kiel at Heixon. Natigilan naman siya.

"Okay, 'ngina niyo." Sagot niya at tinungo ang malaking kabinet kung saan naroon ang maraming mamahaling alak.

"Shiiit. Ang mahal ng bili ko nito sa auction tapos iinumin niyo lang dahil masama ang loob niyo?" Reklamo ulit niya at nilapag na ang bote ng alak at tig-iisa nilang baso.

Napatulala na lang siya ng makitang nagmamadaling inubos ng problemadong kaibigan ang alak niya.

He was almost teary eyed seeing at the almost empty bottle. His fifty million! Huhu.

Akmang kukunin na niya iyon para siya na ang umubos pero agad na kinuha ni Heixon ang bote at doon na mismo ito tumungga.

He look at his waisted friend in disbelief. The two were sleeping already because of high alcohol content. And he was left with empty bottle and shot glasses.

"Tangina naman! Kaya ayaw kong mag-love life kasi perwisyo. Hayst! Bakit ko ba kaibigan ko kayo, ha?" He asked as if they will answered. Keil even snore!

Hays. "Tawagan ko kaya si Cleo at Kisses, ha?" Kunway hamon niya sa mga kaibigan. Pero tulog pa rin, eh. Masabuti na lang makipag-usap sa pusa niya.

"'Di ba, Ming Ming?" Tanong niya sa pusa niya. Ming Ming just meow-ed.

"Pero 'wag na lang. Ang titinis ng boses ng mga brat na 'yun."

Napasalampak na lamang ang kawawang Heazed habang nakatitig sa kaibigan.

"It seems like you deserved it to feel that but you really don't deserve to be like that." He murmured while looking at them.

"Ano raw? Hindi ko gets 'yung sinabi ko. Ang complicated ganoon rin ang relasyon niyo." Kausap niya sa tulog na kaibigan.

"Nababaliw na siguro ako." He laughed at himself. Because he just realized it now, he's drunk already while holding his favorite wine worth millions, more expensive than that 50 million wine.






Enemy's Trap (4th Gen #1)Where stories live. Discover now