Ayrılık: Bölüm 1

1K 116 375
                                    

Medyayı harika bir şekilde svlgndz_ bihterimden çaldım mutluyum dkxhakbdkdj

Ayrılık bölümlerine geçtik😌

Bu bölüm bu kitabın tüm okuyucularına. Neden acaba? Ehehehe

∆Alexia Mia Moon∆

Kulağımın dibinde yükselip duran vızıltı gibi bir sesle homurdanarak yüzümü buruşturdum. Vızıltı asla gitmiyordu ve- şarkı mıydı bu?

Zorla gözlerimi araladığımda kulaklığımın kulağımdan çıktığını gördüm. Ses ondan geliyordu, gece kulaklıklarla uyuyakalmış olmalıydım.

Telefonumu elime alıp kulaklığı çıkarttım. Yeniden uyuyacakken telefonum çalmaya başladı. Tek gözümü açarak telefona baktığımda arayanın Kate olduğunu gördüm.

Kate benim Amerika'daki en yakın arkadaşımdı. Bunca zaman nasıl konuşmadığımızı bilmiyordum. Muhtemelen çok yoğundu, Kate gerçekten çalışkan bir kızdı.

"Selamlar Hulk!" diye şakıdı. Arkadan müzik sesi geliyordu.

"Sana da selam." dedim uykulu sesimle. Bir türlü ayılamamıştım.

"Bu saatte uyuyor musun cidden?! Fransa sana hiç iyi gelmemiş Mia!" dediğinde iç çekerek oturur hale geldim.

"Saat farkı Kate. Amerika da saat gece yarısı olabilir ama burada sabahın altısı." dedim ve ağlamaklı bir ses çıkarttım.

"Ah, afedersin!" diye bağırdı. "Sadece ne zaman geleceksin merak ediyorum. Partiler sensiz pek eğlenceli olmuyor!" dediğinde arkadan gelen çığlıklarla telefonu biraz kulağımdan uzaklaştırdım.

Kate çalışkan olduğu kadar eğlenceye düşkün bir kızdı. İkimiz ve minik arkadaş grubumuz parti yapmayı çok severdik. Bu yaptıkları normal bir saatte hoşuma giderdi belki ancak şu an tek düşündüğüm uykuydu.

"Ya ya..." diye mırıldanıp esnedim.

"Bugün akşamüstü gibi yola çıkacağım yani... Amerika için öğlen gibi. 8 saat kadar uçak sürecek, sonra birde Boston'a gelmek var... Ancak ertesi sabah görüşebiliriz maalesef." dedim.

Ağlayacak gibi hissediyordum, anlatırken bile yorulmuştum. Aktarmalı yolculuk kesinlikle zor olacaktı.

"Ah, pekala. Seni bekliyoruz Parti Kızı!" deyip telefonu kapattığında derin bir nefes vererek telefonu yatağın içine bıraktım ve alarmıma kadar uyuyabilmek için adeta yastığıma gömüldüm.

𓆉︎𓆉︎𓆉︎𓆉︎𓆉︎𓆉︎𓆉︎𓆉︎

"Merak etme kuzen. İyi olacağım." dedim Marinette'e gülümseyerek. O ise diretmeye devam ediyordu.

"Hadi ama! Güçlerimizi birleştirirsek annemi ikna edebiliriz." dediğinde yerdeki çantasını elime alıp kucağına fırlattım.

"Haydi okuluna, naş naş."

Marinette somurttu. Bende şirince gülümseyerek onu yolcu ettim. Bugün okula gitmeyecektim çünkü bavulumu hazırlamam gerekiyordu. Zeki ben, işimi son güne bırakmıştım.

Şarjda olan telefonuma uzanıp rastgele bir şarkı açtım. Onun melodisini mırıldanırken aynı zamanda gökkuşağı desenli bavulumu çıkartıyordum.

KUZEN Where stories live. Discover now