Bu dünyada yalnız olmadığımı biliyorum.
Benim gibi bir çok kız şuan şıpsevdi arkadaşının bilmem kaçıncı flörtünün şerefsizliklerini dinliyordu. Aynı senaryoyu tekrar tekrar tekrar…
Sosyal medyadan, DM’den, bilmem ne grubundan tanışılan adamdan nasıl ciddi bir şey bekleyebilirdi? Neymiş efendim bir sürü kıza yazmış da Banu’ya söylememiş de, Banu’ya kendini sevdirmiş ama sevmemiş de… Bu adam senin resmine bakmış, bedenini beğenmiş ve tamamen maddi duygularla sana mesaj atmış, düşersen diye. Gerisi aynı zaten, hep aynı… Kitap okumayı seviyorum, hayatım çok zor, annem babam böyle, ailevi sorunlarım var okuyamadım ama çabalıyorum…
Bunlar farklı kişilerle oynanan aynı senaryonun kesitleriydi.
Ee hal böyle olunca final sahnesi de hep aynı oluyordu.
“Banu, bir şey diyeceğim olmayacak. Ben sana ilk bahsettiğinde saçma sapan işlerle uğraşma demedim mi? Sen de bana ‘Yok ciddi değilim zaten, öyle, eğlencesine.’ demedin mi? Ne zaman ağlanacak kıvama geldi olay?!” Bu kadar zeki bir kız mevzu aşk olduğunda nasıl böyle saçmalayabiliyor çıldıracağım ya.
Böyle saçma bir ilişkiye aşk dediğim için başta Ferhat olmak üzere gelmiş geçmiş tüm aşıklardan özür diliyorum.
“Güneş ağlıyor işte üzerine gelmesene.” dedi bana kaş göz yaparak Ecrin. İlk defa ağlamıyor işte sorun o.
“O zaman ben de konuşmayayım çünkü ben demiştim demeyi zaten istemiyordum.” Canım Zeynep’im ya.
“Bir de bu adam bakmış kız güzel yürüyeyim demiş. Sen neden adım attın acaba? Adamın adı Ahmet Kaya, tipi de adından hallice. Adam trol olmak için doğmuş. Sahtekar ve sığ olduğunu profiline biyografisine mi yazsaydı?” Ecrin yine kaş göz yapıyordu ama yapacak bir şey yoktu. Ben sinirli bir insandım sinirlenince de susamazdım. “Bana kaş göz yapma ya, önce sinirlendiriyorsunuz sonra Güneş sussun. Yok öyle dünya.”
“İyi sen de beni sinirlendir, ben de sana patlayayım.” Ya Rabbim ya Rasulallah.
“Tamam Ecrin, haklı kızlar. Bu sondu. Ben bırakıyorum doğru adamı aramayı, biraz da o arasın. Bulursak buluruz birbirimizi, kader.” Son ama bilmem kaçıncı son. Neyse bunlar olağan şeylerdi artık. “Ben eve geçeyim, babam bu akşam herkes erken gelsin dedi. Dedem gelecekmiş.”
Banu ile vedalaştıktan sonra Ecrin’den de azarımızı yiyip biz de dağıldık. Asla haksız değildim. Ayrıca biz bu kızı düşündüğümüzden böyle yapıyorduk.
İnsan insanı tanımadan neyini sevebilirdi?
Her hafta bir bölüm olacak şekilde geliyorum ona göre 🐿️
Beğenileri ve yorumları alalım bakalım, görüşlerinizi çok merak ediyorum.
