Batavian Tears

Chapter Thirty Three

Isang buwan na simula nong nagsimula sila sa construction para sa bahay nila Mr. Smith, halos araw-araw pumupunta kami don. Sumasaka din saakin si Khai hanggang sa site sa Company suite nalang kami nag s-stay dahil baka mamulube kami kung sa buong isang buwan ay don kami titira.

Si Melgie nalang mag-isa sa bahay sa Vancouver, wala naman na gaanong ginagawa sa opisina na report kaya ko ng alagaan mag-isa si Khai.

Kaya lang nang nakaraang linggo nagkasakit sya siguro dahil lagi nalang natutuyuan ng pawis nakakailang lampin sya sa maghapon pero hindi maiwasang matuyuan at gusto gabi gabi na mag swimming hindi ko mapigilan dahil iiyak lang kaya minsan ay hinayaan ko kaso kinabukasan ang init init na. Hindi ako naka punta sa site buong isang linggo.

Nong isang araw pa naging maayos si Khai kaya lang ayaw ko padin umalis at baka mabinat. Ngayon pinipilit ako na pumunta sa site.

"Mommy let's go see tito's jaxon office." Tuwing nasa site sya andon lang sya nananalita sa opisina ni Jaxon at naglalaro. "Anak, tomorrow nalang."

Tumahimik na sya akala ko don na matatapos kaya lang bigla akong nakarinig ng pag hikbi, agad naman akong lumapit sakanya at tinignan, naka simagot at iniiwas ang mukha saakin habang may natulong luha.

Bagsak balikat akong napatango, agad namang lumiwanag ang mukha at nagmamadaling pinunsan ang luha tsaka pumunta sa cabinet para kunin ang bag nya. "But behave there, the next time you get sick, you can never go back there. Okay?"

Tumago sya at humalik sa pisnge ko. "Yes, Mommy I'll just play inside I will not run." Mabuti naman at nagka-intindihan kami.

Pinaliguan ko muna sya at binihisan bago ako naman ang nag ayos sa sarili ko, naglagay ako ng limang lampim sa bag nya at dalawang tshirt, may sando pa naman syang naiwan sa sasakyan.

Almost lunch na nang maka pasok rating kami sa site, malayo ang bahay nila mula sa pinaka province parang ganon sa bahay nila christian grey sa fifty shades of freed o kaya isipin nalang na bahay sa it's okay not to be okay. Naka middle sya ng forest pero not literally forest naman.

Mahilig daw sa bulaklak ang asawa ni Mr. Smith mga bulaklak ang naka paligid sa bahay. Nakita kong may dalawang naka park na sasakyan sa harap ng office ni Jaxon siguro ay bumisita si Mr. Smith, tumingin ako sa backseat kung san naka upo si Khai na naglalaro sa iPad nya. "Khai stay here, I'll go first." Bilin ko sakanya nakita ko naman syang tumago pero ang atensyon ay nasa nilalaro nya padin.

Inayos ko ang nakusot kong blouse at bumaba na, naglalakad na ako papunta sa opisina ni Jaxon ng biglang bumakas ang pinto I smiled to greet who ever is coming out but my smiled fade away when I see who it was.

He's eyes widened when he saw me too, kasunod na lumabas don ay si Jaxon. Napatigil din sya ng makita nyang nandito ako. "Camryn..." I heard Landon but it was a whisper.

Timalikod na ako para bumalik sa sasakyan kaya lang nagulat ako ng biglang lumabas si Khai don at dali-daling tumakbo papunta dito. "Tito Jaxon!" Sigaw nya, ngumite sakanya si Jaxon at binuhat pero pabalik-balik ang tingin nya saamin ni Landon.

Pinapakita ni Khai ang binigay na laruan sakanya ni Jaxon, napatingin sya saakin at kay Landon. "Mommy who is he?" Inosenteng tanong ng anak ko. Nakita ko ang pagka gulat sa mukha ni Landon ng tawagin akong "Mommy" ni Khai. Napapikit ako ng mata ko bago kinuha sya mula sa pagkaka buhat ni Jaxon.

"Babalik nalang kami sa susunod." Sabi ko sabay talikod, isinakay ko na si Khai sa likod. "Mommy are we going home, already?" Tumago ako sakanya at pilit na ngumite. "Yes, anak. Your Tito Jaxon is busy." Naintindihan nya naman yon kaya tumango sya.