Arıza

Yanındayım

Murat Korkmaz tam konuşacak iken "Ya da vazgeçtim. Merak etmiyorum. Hadi şimdi evimden siktirin gidin." dedim.

Gül Korkmaz "Ama" diye itiraz etmeye başlayacaktı ki "Özel mülkümde biraz daha izinsiz durursanız sizi vurmak için geçerli bir nedenim olur." dedim.

Evimden çekilip giderlerken gözlerindeki üzüntü belli oluyordu. Ama şöyle bir sorun var ki umrumda bile değil.

Bir anda hayatıma girip "biz senin aileniz" deme cesaretini nereden bulmuşlardı?

Hem onların kızı olduğumu nereden biliyorlar?

Tabi ya! Hastaneye yanına gittiğimde kolumu çizmişti.

Bildiğim kadarıyla annelik testi üç, babalık testi beş günde belli oluyordu.

Yani Murat Korkmaz, Gül Korkmaz ile bana DNA testi yaptırmıştı. Hem de izin almadan.

Bu sinirlerimi daha da çıkarırken Hazal "Lan belki gerçekten mantıklı ve gerekli bir açıklamaları vardır." dedi.

"Olsa bile onları affetmeye hazır olduğumu zannetmiyorum." dedim.

"Ne istersen onu yap. Ben her türlü yanındayım." diyen Hazal ile ona sarıldım ve teşekkür ettim.

Açık olan kapıdan Ayaz'ın gelmesi ile dolu gözler ile ona baktım.

"Neler olduğunu öğrendin mi?" diye sordum. Ona tekrar olayları anlatmak çok zor geliyordu.

"Yaklaşık yarım saat önce öğrendim." diyen Ayaz ile ona sarıldım.

Ayaz güven verircesine sarılınca gözlerimi kapattım.

Şuan sadece sessizce ona sarılmak istiyordum. Bu iyi geliyordu.

"Gel otur biraz. Kendine gel." diyen Ayaz ile salona geçip oturduk.

"Ben olayları, neden seni bıraktıklarını biliyorum. İstersen anlatabilirim." dedi Ayaz.

"Öğrenmek istemiyorum." dedim kesin bir ses tonuyla.

"Sen nasıl istersen öyle. Ben hep buradayım." diyen Ayaz ile gülümsedim.

Kafamı Ayaz'ın omzuna koydum ve "Sadece böyle durabiler miyiz? Buna ihtiyacım var." dedim.

"İstediğin kadar böyle durabiliriz." dedi Ayaz.

Kafam omzunda iken az önce yaşadıklarımı düşündüm.