Arıza

Yanlış Alarm

Kapının çalması ile Zeynep koşarak kapıya baktı.

"Kim gelmiş?" diye bağırdım oturduğum yerden. Büyük ihtimalle gelen Mete idi.

"Bı baksanız iyi olabilir." diyen Zeynep'in sesi titriyordu.

"Bir şey olmuş." diyen Ayaz ile Çınar'a döndüm.

"Çınar, Ozan ve Beste benim odama gidin ve giyinme odama girin. Elbiselerin olduğu bölümün arka tarafında gizli bir oda var. Oraya gidin ve bizden biri gelmeden çıkmayın." dedim.

Ozanlar hızlıca odadan çıkınca "Hazal sen mutfağa git ve orada pusuda bekle. Ayaz sen de burada kal. Ben kimin geldiğine bakayım." dedim.

Herkes dendiği yere gidince kapıya gittim. Geleni görmem ile sessizce yutkundum.

"Kerem geberdi gitti. Niye hala onun önceden verdiği emirleri uyguluyorsunuz?" diye sordum adamlara.

"Biz yolumuzdan dönmeyiz." diyen adam ile Zeynep "Aman ne duygusal." dedi.

"Ne istiyorsunuz?" diye sordum merakla.

"İş istiyoruz." demesi ile "Size nasıl güvenelim?" diye sordum.

"İşsiz kaldık ve işe ihtiyacımız var. Yalan söylemek ile uğraşacak vaktimiz yok." dedi adam.

Cebimden sağ kolumun telefon numarasını çıkardım ve adamlara verdim.

"İki gün içinde bu adamım ile konuşun. O her şeyinizi ayarlar." dedim.

Tabii ki onlara güvenip iş vermeyecektim. Bir süre sahte iş vererek onları deneyecektim.

"Teşekkürler." diyerek giden adamlar ile "Yanlış alarm." diye bağırdım.

Mete'nin de gelmesi ile "Hadi herkes en büyük sırrını açıklasın." dedim.

"Bu da nereden çıktı?" diye soran Hazal ile "Merak ettim." dedim.

"Benim yalnız kalma korkum var." dedi Hazal. Çınar ona yanındayım mesajı vermek istercesine kolunu beline sarınca Hazal gülümsedi.

"Bombacı lakaplı mafya benim." diyen Çınar ile "Tahmin etmeliydim lan. O kadar iyi olmandan belliydi." dedim.

"Gerçek ailemi bulmak için bir yıldır adamlarım çalışıyor." dedim.

"Bundan niye haberimiz yok." diye soran Hazal ile "Bulursam gerçek ailem ile buluşmaya zorlardınız ve ben onlar ile görüşmek istemiyorum." dedim.

Ayaz'ın bana "Bir yıl önce telefonuna böcek yerleştirmiştim. Telefondaki tüm bilgilere sahibim." demesi ile "Hassiktir lan." diye bağırdım.

"Üzgünüm." diyen Ayaz ile "Bunu sonra tartışacağız." dedim.

"Karınca fobim var." diyen Zeynep ile "Ciddi misin?" diye sordum.

Zeynep masumca sırıtınca gülümseyerek  "Sıra Mete'de." dedim.

"Yanlışlıkla evimin salonunu iki kez patlattım." diyen Mete ile Hazal şaşkınlıkla "Onu nasıl becerdin?" diye sordu.

"Ben bile bunu bilmiyorum." diyen Mete ile kahkaha attım.

"Benim öyle pek sırrım yok." diyen Beste ile "Her türlü bir şeyler vardır." dedim.

"Bir yıl psikolojik tedavi gördüm." demesi ile Ozan endişe ile "Neden? Ne oldu?" diye sordu.

"Üvey babam yaklaşmaya çalışıyordu." derken kafası öne düştü.

"O şerefsiz bir şey yapmadı değil mi?" diye sordu Hazal.

"Hayır." anlamında kafasını sağa sola sallayan Beste ile "Bunu hatırlattığım için üzgünüm." dedim.

Beste duygusal ve fiziksel olarak aramızdaki en güçsüz insandı. Böyle bir durumu yaşaması hepimizi oldukça üzmüştü.

"Benim sırrım da Beste'yi sevdiğim." diyen Ozan ile Beste şaşkınlıkla ona döndü.

Ozan utanarak emsesini kaşırken "Şey belki sevgili olabiliriz." dedi.

Beste "Olabilir." deyince Ozan sırıtmaya başladı.