Arıza

Hazal eve gelince "Lakabım ne oldu?" diye sordum.

"Üzgünüm. Benden önce bir başkası sana lakap bulmuş." diyen Hazal ile "Boşver. Önemli değil." dedim.

"Hızlı davranmak için çok çabalamıştım." diyen Hazal ile "Gerçekten önemli değil. Lakabım ne oldu şimdi?" diye sordum.

"Lakabın hakkında hiçbir fikrim yok. Birazdan haber gelecek." diyen Hazal ile "Heyecanlandım lan." dedim.

"Valla bende heyecanlandım lan." diyen Hazal ile "Sana ne oluyor?" diye sordum.

"Sen benim öğrencimsin bir kere! Tabii merak edeceğim." diyen Hazal ile "Geri zekalı." diyerek güldüm.

"Mesaj geldi!" diyen Hazal ile "Aç çabuk mesajı! Lakabımı merak ediyorum!" diye bağırdım.

"Açıyorum. Bekle biraz." dedi Hazal ve mesaja girdi.

"Her zamanki pizzacımızda yüzde elli indirim varmış." diyen Hazal ile "Aptal!" diye bağırdım.

"Ne mesaj dikkatimi çekti." demesi ile gözümü devirdim.

"Tamam bekle mesaja bakıyorum." diyen Hazal ile "Hadi abi! Biraz hızlı ol." diye isyan ettim.

"Oha!" diye bağıran Hazal ile "Ne oldu lan?" diye sordum.

"Lakabını duyunca kulaklarına inanamayacaksın." diyen Hazal ile "Merakta bırakmasana aptal." diye bağırdım.

"Lakabın Arıza!" diye bağıran Hazal ile "Ne! Nasıl olur bu?" diye bağırdım. Bu imkansızdı.

"Nasıl oldu bilmiyorum ama oldu! Biri daha sana bu lakabı uygun görmüş." dedi Hazal.

"Acaba şey olabilir mi?" diye sordum tereddütle.

"Ney olabilir mi?" diye soran Hazal ile "Bana Ayaz böyle demişti. Belki o vermiştir bu lakabı bana." dedim.

"Bilmem. Olabilir de sen bu çocuğu hala unutamadın mı?" diye soran Hazal ile "Ne unutamaması! O sadece öylesine biriydi." dedim.

"Tabii canım öyledir. Zaten ceketlerini saklayan, arada ceketlere bakıp hayaller kuran benim." diyen Hazal ile "Ben hayal kurmuyorum. Sadece emanet diye arada kontrol ediyorum." dedim.

"Neyse hadi yat zıbar artık. Yarın okul var!" dedi Hazal.

"Büyük gün geldi desene." dedim heyecanla.

"Yarın intikamını almaya başlayacaksın." diyen Hazal ile "Öyle." dedim ve derin bir nefes aldım.