OVERTIME

CHAPTER 9- AFTER

~Hurricane~

Naglalaro lang ako ng basketball ngayon. It has been one week after that overtime incident. If you're asking what happened after. Dumating ang mga pulis at agad namang nadala sa hospital si sir. I feel relieve knowing that he's fine at nagpapahinga na lang. Kasi kapag may nangyari sa kanya di ko siguro makakayanan. Alam ko na din what's between them and sir Blithe. Nakakalungkot lang na ganon ang mangyayari sa kanilang dalawa and to her fiance too pero di naman nagbago ang pagtingin ko kay sir Cloud. In fact, we all have our Dark sides. By the way, nagresign na ako from his company. After kasi ng nangyari parang nahihiya na ako sa kanya. I also feel guilty ng kunti knowing na di ko man lang siya naprotektahan.

Pumwesto ako sa may 3-point area and shoot the ball. Para pang nagslow mo yung bola pero nashoot naman ito. Napatalon naman yung mga kasamahan ko. May umappear pa sa akin.

"Galing mo talaga Hurricane." ngumiti naman ako don.

"Di naman masyado." pagbibiro ko na lang.

"Nanalo tayo yohooo!" sabi pa nong isa naming kasama. Naglakad na ako papunta sa nay bench to get my bag at uminom na din ako ng tubig.

Naramdaman kong may umakbay sa akin so I look at him. I saw Jude, one of my closest.

"Ang galing mo naman talaga, you survive that one scary night in that company nga eh." napailing na lang ako sa sinabi niya.

"Tssss." yun lang ang tanging nasagot ko sa kanya. Naisip ko tuloy bigla si Sir Cloud. Gustong-gusto ko siyang kamustahin pero nagpipigil lang ako. Hindi maman kami close.
Uminom ako ulit sa bote

"Ahem!" natigil lang kaming dalawa nang may tumikhim mula sa aming likuran. Naibaba ko naman yung bote na hawak ko at sabay kami ni Jude na napalingon.

Agad nanlake yung mga mata ko nang marealize kung sino ang nasa aming likuran kanina. He was just wearing a simple t-shirt and a pants, not the usual way that I saw him at work.

Naglayo naman kami ni Jude.

"S-sir." yun lang ang tanging nasabi ko dahil di din ako makapaniwalang makikita ko siya rito.

"Woahh. So this is the Cloud. I think I have to go." sabi ni Jude at tiningnan niya ako ng mapanukso.

"Hey.. Hurri, tambay tayo tara!" sigaw naman ni Jason sa may di kalayuan pero agad naman siyang nilapitan ni Jude.

"Bro, can't you see she has a date." sabi naman ni Jude at inakbayan ito.

"Hala oo nga." sabi naman ni Jason.

"Sige mauna na lang kami Hurri." -Jude

"S-sige." sabi ko na lang at kunwaring sinundan sila ng tingin pero ang totoo di ko lang talaga alam pa'no haharapin si Sir.

I look at Sir Cloud again at nahihiya akong ngumiti.

"K-kumusta ka na sir?" -ako

Gumanti naman siya ng ngiti ma hindi ko usually na nakikita.

"I'm fine. Ikaw?"

"Naku! Okey pa sa alright sir!" he just chuckled sa sinabi ko. Ang cute naman.

"Pwede ba tayong mag-usap." nataas ko yung kilay sa sinabi niya. "Somewhere.. not here." He continued..

"Ah. Okey po." sabi ko na lang.

----

Tumabi ako kay sir nang pumunta siya sa may tulay. Ramdam naman namin ang lamig ng gabi.

He look at me.

"Wait here. May kukunin lang ako." bago pa ako makasagot ay nakaalis na siya. Sinundan ko na lang siya ng tingin at tumingin na lang ako sa unahan where the moon lies. I gave a sigh.

"Here." tiningnan ko naman yung bagay na inaabot niya sa akin. Mahina akong napangiti when I saw a chuckie. Tinanggap ko naman iyon.

"Th-thank you sir." sabi ko naman sa kanya sabay tanggap nito. Nakatingin pa ako sa kanya when he started to sip on his chuckie too. Ngumiti na lang ako at nagsimula na ding uminom.

Tahimik lang kami nong una until he started to speak.

"Why did you resigned?" natigil naman ako don. Nag-isip naman ako ng isasagot.

"Gusto ko lang pong magpahinga sir." he gave a sigh at binaba yung drink niya.

"But as far as I can remember, you were begging me not to fire you before the incident." natahimik na lang ako at napatingin sa baba.

Huminga naman siya ng malalim and look at the sky.

"Alam mo bang gusto kong magtampo?" napatingin naman ako sa kanya do'n. "After everything that happened that night, di mo man lang ako nagawang kamustahin o bisitahin man lang sa hospital." napakurap naman ako. Pero actually, nangungumusta naman ako through the others.

"Ahh. S-sorry sir." sabi ko na lang.

"Stop calling me sir, I'm no longer your boss." seryoso niyang sabi.

"O-okey--" sabi ko na lang. Nahihiya din naman akong tawagin siyang Cloud.

"Call me Cloud."

"Cloud." I just repeated his name.

"Hurricane." nag-iba yung timpla ng hangin when he mentioned my name.

"After what happened... I've finally decided to let go of my past." napatingin ako sa kanya ulit do'n. "It's hard but I will and.." he look at me na nagpakilabot ng nananahimik kong puso. "Remember, I told you I'd tell you why you're named Hurricane?" mahina na lang akong tumango. He smiled and look at the sky again. "Because that's how you came into my life" nangimit naman ako don.

"P-po?" pero grabe na talaga yung tibok ng puso ko

"You've tore down all the walls that I've built years ago leaving me defenseless." kahit medyo nagegets ko siya nagugulohan pa din ako at di din naman ako makapaniwala sa pinaparamdam niya sa akin.

"H-huh?" he look at me with that kunot-noo on his forehead.

"Tsk!" sabi niya at nagulat ako when he hold me on my shoulders and kissed me. Kahit sandali lang yun but that's enough para matulala ako.

I want to say something pero walang lumalabas sa aking bibig

"Gusto kita at Gusto pa kitang makilala Hurricane." ilang beses pa akong napakurap after hearing that pero di ko din naman napigilang ngumiti.

"G-gusto din kita Cloud at gusto pa kitang makilala." sumilay naman ang ngiti sa kanyang mga labi when he heard that.  Gumanti na din ako ng ngiti. He hugged me and I hugged him back.

Finally, napansin na din ako ni Boss. Thanks for that never be forgotten OVERTIME.

<THE END>

Done: AUGUST 18, 2020