OVERTIME

CHAPTER 7- HER STORY

~Cloud~

"Stop it Hurricane," mahina kong sambit. Ang tigas kasi ng ulo niya. Sinabi ko na ngang wag niya na akong protektahan

"Iwan mo na ako at umalis ka na."

Umiling naman siya don.

"Leave me or you're fired." I said.

"F-fire me sir. I don't care." nakuyom ko na lalo yung kamao ko. I moved at para siyang inakap so we exchanged place at ako na naman ngayon yung nasisipa ng mga lalake. Mas lalong sumasakit yung katawan at sugat ko don.

Nagpumiglas naman siya.

"Sir... Tama na!.. Bitawan mo ko!" pero di ko siya pinakinggan. After nong sigaw niya napansin kong lumakas lalo yung iyak niya. Ang iyakin pala nito.

"Sirr.Huhu. Please.. Tama na huhu."

Napapikit na lang ako dahil medyo nangmamanhid na ako. Naramdaman kong nababasa kami and I think nakaon yung emergency shower.

"Wow.... Ang galing din ni boss mas pinaganda yung moment."

"Parang movie ah."

Boss.

Nawalan ata ako ng lakas kaya di ko napansing nakawala si Hurricane sa akin and she started kicking the guys.  Napapikit ako at sandal sa pader kasi hinang hina na ako.

Hindi ko na sila halos makita.

~Hurricane~

I regained my strength after ng ginawa ni sir and I started fighting the guys again. Yung laban na patay kung patay.

I gave my last opponent a back kick na tuloyang nagpatumba rito. Medyo nahilo ako kaya napaluhod ako at natumba pahiga. I saw the ceiling from where the shower came. Nanghihina na ako. Mahina kong hinawakan yung left shoulder ko kasi umaanghang ito. Natamaan ata ng kutsilyo. Pumikit naman ako. Ang sakit na ng katawan ko maging ng mukha ko. I opened my eyes again nang maalala ko si sir at bumangon ako.

I checked him. Nakahinga ako when he's still breathing yet unconscious. Pinasakay ko naman siya sa may likuran ko. Kailangan naming magtago baka kapag bumaba pa kami may iba na namang mga kalaban. Siguro magpapalakas muna ulit.

Nakapasok naman kami sa isang office.

Pinaupo ko si sir don sa sa may sahig at pinasandal sa may pader.

Dali-dali ko namang nilock yung pinto at binalikan ulit si sir. Sobrang dilim rito kaya I onned the emergency light and we have enough light.

Tinapik ko siya sa may pisngi.

"Sir... Gumising ka please." sabi ko na naiiyak na naman.

Bumabalik lang kasi sa ala-ala ko yung gabing iyon.

Chineck ko naman yung sugat niya at inaayos yung bendahe nito. I look at him again.

"Sir.. T_T"

Napadaku yung tingin ko sa kamay niya. Mahina kong kinilos yung kamay ko at hinawakan ito. Nanglalamig siya pero medyo nanginit ako. Kinulob ko yung kamay niya in between my hands .

"Sir.. wag mo kong iwan huhu!.. Gumising ka na." sabi ko at napayuko na.

Natigil ako nang kumilos yung kamay niya kaya napatingin ako sa mukha niya. Nabuhayan ako ng loob nang unti-unti niyang binubuksan ang kanyang mga mata.

"S-sir." sabi ko. He look at me.

"A-ang pangit mong umiyak." napasimangot ako bigla dahil yun yung una niyang sinabi.

Bumitiw ako sa kanya at dali-daling nagpunas ng luha napaupo ako sa may harap niya at medyo natulala at napatingin sa baba. May nagfaflashback kasi sa isipan ko.

Natigil ako nang kinuha niya yung pering ko sa may ulo kaya napatingin ako sa kanya na seryosong nakatingin sa akin.

"Lumapit ka."

"B-bakit po?"

"Basta lumapit ka."

Kahit naiilang ay mahina na lang akong tumabi sa kanya. Nailang ako nang hawakan niya yung left arm ko at benendahean yung sugat ko. Napatitig ako sa mukha niya na sa ginagawa lang yun.

"Why are you protecting me?" natigil naman ako.

"W-wala lang. Gusto ko lang." sabi ko sabay iwas ng tingin sa kanya.

"And why did you cried hard? Don't ever lie to me Hurricane."

Napatingin naman ako sa baba. Nag-iisip din ako if I should tell him or not.

I sighed.

"Somebody died protecting me." sabi ko. "He's my boy bestfriend. He died when he protected me from gangsters one rainy night and because of that, I decided to learn how to fight, so that nobody have to protect me instead.. I also wanted to protect other people." I honestly said. He nodded at natahimik din

"Sorry."

"It's okey."

He sighed at natapos na din naman yung pagbebendahe niya. Napasandal na din siya sa pader. Inakap ko yung sarili ko nang makaramdam ako ng ginaw.

"On my part, I don't want you to protect me because my fiance died because of me." napakunot-noo ako at napatingin sa mukha niya na nasa unahan lang nakatingin.

"Fine..." he sighed again. "Protect me ... and I will protect you." para naman akong natouch sa sinabi niya. Nakita kong hinubad niya yung coat niya at tinabi yun.

"You can't even use this. Giginawin ka lang lalo." sabi niya at umayos na din ulit ng upo.

I bend my knees and hugged myself.

Natahimik namam kami

"You can't just take off clothes like that in front of a man" natigil ako't nanginit sa sinabi niya.

"I-have no choice." I saw him smirked ng kunti kaya natigil ako don. Ano kayang iniisip ni sir.

"After we rest, we need to move. They can still see us " natigil ako and look at him. Napatingin siya sa don sa isang cctv camera. Napakurap naman ako don.

Napansin ko siyang tumingin sa akin at para siyang napatingin sa balikat ko.

"If you don't mind... I can hug you Hurricane."

Nanlake yung mga mata ko don.

"Ayhh. Naku.. w-wag sir hehe. I i'm fine." sabi ko and straightened myself to convince him I'm not cold.

Natigil ako nang kumilos lang siya palapit sa akin.

"S-sir." >\\\<

Dumaloy talaga ang init sa buong katawan ko when he hugged me. Lumakas din yung tibok ng puso ko.

Wala kaming imikan when he did that. Di din ako makakilos at nagmistula akong walang lakas.

"I now believe that your name is hurricane and I now realize why you're named Hurricane... Stay alive until this game is over and I'll tell you." my heart felt chastened and I can hardly breathe.

I moved my hands ng mahina. Nag-aalangan pa ako nong una but I finally got the courage to hug him back

~Cloud~

Natigil ako when she hugged me back but I can't deny the warm and comfort that it gives. I slowly closed my eyes.