İçinde bir yerlerde yanıyor bir gülümseme
Ürkek bakışlar ardında korkuyu severcesine
Yeşeren bir umut, diğer yanda karanlık caddelerinde
Sessizliği boğan, akan gözyaşları içindeBaşka bir masal, karamsarlığın içinde korkusuyla
Adımları titrek, kahramanı kayıp bir şehir
Her yanı felaket, soğuk ve ıssız çığlıklarda
Sessizliği duyan, hayran olan bir ateş bu şehirCaddeleri dar, takip edilemez bir karmaşık
Sesi kısık, korkusu yüksek ve derin bir ışık
Yaşanmışı sokakta, geride bıraktığı adımlarda
İleri bakan gözler, şimdi sıcak yaşlar altındaDemir kapılara yaslanmış haykırır deryaya
Sessizliği bozacak bir sandal bekler bu limanda
Fırtınalı bir deniz içindeki ateşten diyarlarda
Denize aktı umutlar, kaldı hep onlar yarınlarda
VOCÊ ESTÁ LENDO
Lavinia'nın Günlüğü
PoesiaRuhumun sıkıldığını hissedebiliyorum. Toprağın beni nasıl yanına almak istediğini de anlayabiliyorum. Nefesimin azaldığının farkındayım. Bedenime hapsolmuşum, geçmiş zamanın insanıyım. Ama bunu kimseye anlatamıyorum. Zamanım geçmişte kaldı ama ben...