Zamanı hisseder zamansız sevgiler
Aldığı notları yazar o ıssız geceler
Hep ileriye gitmez zaman sessizdir günler
Bazende öyle Bi geriye gider ki
Bu bazen kederden bazen üzüntüden
Bazen de öylesine esen rüzgarın sessizliğinden
Hep aynı gitmez, aynı akmaz zaman
Bazen gözlerinde kalır yılları
Bazense bıraktığın bir busede anıları
Güzelliği hapseder, saklar içinde zaman
Bazen bir albümün en köşesinde
Bazense bir yüreğin en derinlerinde
Sözleri ve düşleri yok eder zaman
Bazen olmayan bir hayale koşar insan
Bazense bir söze hayatı yok eder ölür insan
Yollara saçılır karartır her yeri zaman
Kimisine güler, aydınlatır ufuklarını
Kimi zaman yok eder güneşi yağdırır yağmurları
Akmadığını anlamak zordur zamanın
Atar saat, atmaz yürek, kalır ağladıkların
İçinde kalan duyguların ya da duymadıkların
Bir çukurda mermer avluda kalır yaşadıkların
YOU ARE READING
Lavinia'nın Günlüğü
PoetryRuhumun sıkıldığını hissedebiliyorum. Toprağın beni nasıl yanına almak istediğini de anlayabiliyorum. Nefesimin azaldığının farkındayım. Bedenime hapsolmuşum, geçmiş zamanın insanıyım. Ama bunu kimseye anlatamıyorum. Zamanım geçmişte kaldı ama ben...
