Umutsuz bir gün geçti, tüm o kötü günlerin üstüne
Gözlerinde kuruluk, yaşlarla dolu bir yüreğin üstüne
Üzülmeyi de bilemedi, hatırlamaz oldu kederi üstüne
Duygusuz bir lavinia, kardelene varamaz artıkNefesi canının ötesinde, sessizliği bir karışın içinde
Bir isim gidiyor depremler ve yıkımların eşliğinde
Tüm cihan haykırıyor da, aldığı nefesi veremedi geri
Kardeleni kaldı geriye, birkaç hayal meyal eşliğinde
![](https://img.wattpad.com/cover/176602359-288-k282456.jpg)
YOU ARE READING
Lavinia'nın Günlüğü
PoetryRuhumun sıkıldığını hissedebiliyorum. Toprağın beni nasıl yanına almak istediğini de anlayabiliyorum. Nefesimin azaldığının farkındayım. Bedenime hapsolmuşum, geçmiş zamanın insanıyım. Ama bunu kimseye anlatamıyorum. Zamanım geçmişte kaldı ama ben...