Uzaktan seyrederim seni, sen bilmeden
Aynadaki yansımana, yere düşen gölgene
Anlamazlar beni, görmez hissedemez kimse
Uzaktan dokunmadan zor ama güzel sevmekGitmeni izlemekmiş zor olanı bilemedim
Sen giderken yok olacağımı hep hissettim
Belki bir gün farkeder gelmek istersin ama
Ben kendimi seni severken kaybettimİhtiyacım biraz deniz ve küçük bir kıyı
Zamanı kaybetmiş, dalgalarla iç içe
Hatırlamam senden geçen zamanı
Ne baharı anladım ne de bahardan sonrasını
JE LEEST
Lavinia'nın Günlüğü
PoëzieRuhumun sıkıldığını hissedebiliyorum. Toprağın beni nasıl yanına almak istediğini de anlayabiliyorum. Nefesimin azaldığının farkındayım. Bedenime hapsolmuşum, geçmiş zamanın insanıyım. Ama bunu kimseye anlatamıyorum. Zamanım geçmişte kaldı ama ben...