Chapter 26

512 18 31
                                    


Fuck

Axon listened to the other line. I saw how his face turned furious each second. Hindi siya nagsasalita kaya hula kong maraming dada si Mr. Du which is evident on his face.

Nakita kong kumuyom ang kamao ni Axon. Siguro'y akala niya'y boyfriend ko siya, siguro akala niya ay binigay ko ang number ko sa kanya.

Agad niyang pinatay ang tawag at malakas na ibinagsak ang cellphone sa desk ko. Hindi na ako magtataka kung mabasag ito.

"Sino 'yon Astra?" kalmado niyang tanong, sa sobrang kalmado ay tumaas ang balahibo ko sa batok. Hindi siya nakatingin sa akin.

"M-Matagal na niya akong s-sinusundan. Magsasawa r-rin iyon."

Lies.

Of course it is a lie.

Ang dahilan lang kung bakit wala ako sa puder niya ay dahil pinipilit ko kila Mama na ayaw ko talaga sa kanya. Kahit isa siya sa nagtulak sa akin.

And then I realized. Axon is breathing hard. And it's not an erotic pant, it's calming the vibration of his rage.

"Kailan pa?"

Hindi ko na matandaan kung kailan iyon. Ang natatandaan ko lang ang pangyayari. I was dancing at the pole in Mamina's club. Libo-libong pera ang wumawagayway sa akin. Nakita ko siyang prenteng nakaupo sa harapan. His eyes shows full of sexual desire. Unang tingin pa lang ay alam kong sa kanya ako madadali ngayong gabi. He looks really rich, walang-wala sa mga lalaking naghihiyawan. Karamihan talaga sa mga kumukuha ng escort rito ay mga negosyante, kano o matanda.

Well at first, I find Mr. Du young, unlike my other client. But his aura is mischievous. At first glance, I know that he's more capable in hurting me than my past clients.

Ang mga kinakatakutan kong kliyente ay ang mga BDSM. All of them were dominant and I'm their submissive. They get off when you're hurting. Alam ko na iyon. Ang mga posas, lubid o sinturon.

But none of it traumatized me. Until him...

He didn't gave me a safe word. Kung ang iba ay pasa ang dinudulot sa akin. Mr. Du is blood.

Hanggang sa umabot na sa oras na tutukan niya ako ng baril. He looked like a psychopathic whenever I'm with him. He's so sadist.

And if I cry and begged. He doesn't have any ears to listen.

"Astra."

Napabalik ako sa realidad nang makita si Axon. Nakaguhit ang pag-aalala sa mukha niya.

Napagtanto kong nakahawak rin siya sa magkabilang braso ko. Nag-iwas ako ng tingin.

"H-hindi ko na matandaan."

Hindi siya nagsalita at nanatili ang hawak sa akin. Somehow his scent calmed my discourse.

Nang maka-ipon na ako ng lakas para tignan siya ay nakita ko ang galit niya. And I know it's not directed to me.

We stare each others eyes. His brow is kinda bushy complemented by his thick midnight lashes. And then his eyes, his eyes that captivates you and suddenly your world stops.

At pagkatapos ng titigan, ipinulupot niya ang kanyang braso sa akin. Hindi naman ako nasorpresa kasi kailangan ko.

I inhaled his personal scent, my nostrils fell inlove on it. It's a mix of musk, man and Axon. Ang kanyang mga braso ay mas pumulupot pa sa baywang ko. I felt him sniffing in my hair.

Unti-unti ay niyakap ko siya pabalik. His steel hard body feels good to mine. Ibinaon ko ang mukha ko sa balikat niya. Feeling melted and moulded to him.

Shackles of Melancholia (Completed)Where stories live. Discover now