YARALI||TEXTİNG

Y|1

On sekiz yaşımın bana kattığı en güzel şey: bu kitap sana.

Herkese merhaba yol arkadaşlarım.

Canımızın acıyacağı ama bir o kadarda seveceğimiz bir kurgu olacak, hazır mısınız?

"Bütün bir geceyi uykusuz geçirmene sebep olan şeyleri bir nefeste anlatamazsın. Önce içine atarsın, sonra susarsın."
- Murathan Mungan

Bölüm ve kitap şarkısı: Sezen Aksu, Yaralı.
**

Aşkın, sevdanın, sevginin farklı olduğunu bilmezdim. Üçününde aynı olduğunu düşünürdüm, O'na kadar. Hayatıma girdiği anda ona aşık olana kadar, sonrasında tekrar sevene kadar bende ayrıştıklarını bilmiyordum. Ama şimdi biliyorum, aşk unutulmayacak bir duygu iken sevgi sonsuzlukmuş.

Ben Serin Alaz.

Bir eylül melteminden güzel kalplerinize sesleniyorum, hikayemi benimle dinlemeye hazır mısınız?

Şimdi sizinle ilk kalp kırıklığıma dönüyorum. Bundan dokuz sene öncesi ben henüz on beş yaşındaydım.

Dokuz sene önce, Aydın.

Serin, yok hava serin değil, adım Serin Alaz. Adımı henüz yedi yaşındayken kaybettiğim babamdan almıştım, adım sevdiğim nadir şeylerdendi. Babam aramızdan ayrıldığında ablam ben ve annem hayatımıza devam etmiştik. Öyle zor günleri geride bırakmıştık ki, işte şimdi aradan sekiz sene geçmişti ben yeni liseye başlayacaktım. İçimde adlandıramadığım garip bir heyecan vardı.

"Serin, hadi kalk ablacığım." diyerek beni ikinciye dürtükleyen ablam ile yataktan kalktım. Ablam Gizem, onun gibi bir ablam olduğu için çok şanslıydım. Bizi öyle güzel koruyup kollamıştı ki, babamız olmuştu.

"Kalktım abla." dedim içeri seslenerek, okulun ilk günüydü, içimde garip bir heyecan vardı sanırım dün çok fazla aşk kitabı okumuştum ki ilk günden saçma sapan senaryolar kuruyordum. Yataktan kalkıp üzerimi giyindikten sonra kahvaltıya indim:

"Oo Sevcan sultan, döktürmüşsün." dedim annemin yanaklarından öperek. Annemi çok seviyordum. Öyle vefakârdı ki...

Yarım saatin sonunda okulun kapısındaydım, heyecanla sınıfıma çıktım. Herkes birbiriyle tanışmaya çalışıyordu. Açıkçası paniklemiştim, o yüzden sırada oturmaya devam ettim. O sırada yanıma biri oturdu, kumral uzun saçlı bir kızdı, masmavi gözleri vardı. Gülümseyerek elini uzattı: "Ben, Merve." dediğinde içinde sıcacık bir his uyandı, normalde insanlara karşı duvarı olan ben şu an öyle sıcacıktım ki.  Bunun onun enerjisinin etkisi olduğunu düşündüm. Elini sıktım:

"Bende Serin, memnun oldum." dediğinde şaşkınlıkla kocaman gülümsedi.

"İsmin çok güzelmiş." dediğinde bende gülümsedim. Normalde güzel diyen olmazdı sadece dalga geçerlerdi, çünkü insanların bildiği tek şey dalga geçmekti.

"Teşekkür ederim." dedim samimi bir şekilde gülerek.

"Sanırım aynı sınıftayız." dedi aynı şekilde sonra heyecanla ayaklandı ve elimi tutarak beni kaldırdı.

"Hadi okulu gezelim." dedi koluma girerek. Beraber okulu gezerken, birine çarptım.

"Pardon." deyip kafamı kaldırdığımda, içimden sıcacık bir his aktı. Kahve gözlü, siyah dağınık saçlı. Kaşında piercing olan, kemikli yüz hatlarına sahip esmer bir çocuktu. Yakışıklıydı.

"Dikkat et." demesiyle sesinin bariton ton olduğunu anladım. Yanımdan geçip gittiğinde arkasından bakmamak için zor durmuştum.

"Rüzgar o, okulun popüleriymiş. Son sınıf havasında." dedi Merve gözünü bayarak.

"Anladım." dedim sadece.

Akşam üzeri eve geldiğimde, Rüzgar'ı buldum. Rüzgar Karamanoğlu. Fake hesabıma girip hızla yazdım.

Yaralı01: Ne bu havalar ya, dünya seninmiş gibi.
***
Bölüm sonu.

Arkadaşlar öyle bir kurgu ki, şimdiden nefesleri tutalım. Buradan canım arkadaşım Elifsu'nun doğum gününü tüm sevgilerimle kutluyorum. Seni çok seviyorum canım dostum.

Düştüysek beraber kalkarız!

Giriş bölümü gibi oldu, yarı texting olacak ama gerçekten güzel olacak bende çok heyecanlıyım. Sevgiyle kalın.

MERVE MAT