Portal To The Death City[COMPLETED]

3: No Turning Back

Chapter 3: No Turning Back

Alex's POV,

"Ang dilim!"Kent shouted while we're walking.

"Shh, don't shout. Someone might hear you,"I said then turn on the flashlight in my phone.

"Walang signal. Aish!"sabi ni Jhania habang itinataas ang phone niya at naghahanap ng signal. Itinutok ko ang flashlight sa daan at laking gulat namin sa nakita.

"That's..."Ria trailed off. Agad akong napaupo para makita ito ng mas malapitan.

"Bones. Human bones,"I said as I examine it closely.

"Yikes! That's too creepy! Let's go back na kaya? I'm having goosebumps na!"Jhania said so I stand up.

"Alam niyo guys. Jhania's right. Bumalik na tayo,"sabi ni Kent saka parang aligagang tumitingin tingin sa paligid.

"Shut up scaredy cat. Mauna ka nalang. Wala pa ngang nangyayari aalis na tayo?"Ria said.

"Hahanapin ko ang parents ko,"sabi naman ni Josh saka akmang tatakbo nang pigilan ko siya.

"Don't go. Splitting is the last thing that we will do. Lalo na at hindi natin kabisado ang lugar at hindi natin alam ang nandito,"I said pero nagmatigas siya.

"But--"

"We only heard this city from folklores. From elders tongue. But personally,ngayon palang. Don't worry,sabay-sabay nating hahanapin ang parents mo."I continued so he sighed.

"Sorry for acting impulsive,"he said so I nodded.

"If I were in your shoes, I'd probably do the same,"sagot ko.

"So, let's continue the journey?"Ria asked so we all nodded and start walking again.

Nagtutunugan ang mga butong natatapakan namin habang naglalakad sa masukal at madilim na gubat na ito. Kahit ang liwanag mula sa buwan ay hindi makapasok sa kapal ng mga mayayabong na dahon ng mga puno.

Tanging ilaw lang mula sa phone namin ang maaaninag. Kahit nga mga sarili namin hindi ko makita. Sobrang eerie sa feeling. Parang kami lang ang tao. Nakakabingi pa ang katahimikan at tanging ang pag-apak sa buto at paghinga ang naririnig namin.

"Is this really a city?Bakit nasa gubat pa din tayo?"Jhania whispered.

I shrugged though I doubt na makikita niya yun.

"I'm tired, let's go back again tomorrow. Ano guys?"Ria said saka itinutok sa amin ang flashlight.

Nasilaw naman kami kaya agad napatakip sa mata. Aish, Ria talaga.

"Ano guys?"ulit niya sa tanong niya. Napatingin ako sa tatlo kong katabi.

"Mabuti pa nga. Tara na,"sang-ayon ni Kent.

"But we haven't see the main city yet,"saad naman ni Jhania.

"Gusto ko nang makita ang mga magulang ko. Pero kung desisyon niyo nang umuwi,sasang-ayon ako,"sagot naman ni Josh.

"Ikaw Alex?Mananatili pa ba tayo?"panghihingi ni Ria ng opinyon mula sa akin.

"I think it's better to go back,"I answered so she nodded.

"Na-ss mo kanina yung instructions?"Jhania asked and I nodded. I'm not that dumb no.

"We just have to repeat it and... we'll go back,"I said kaya napa-yes si Kent.

Agad kong kinalikot ang phone ko saka pumunta sa gallery para hanapin ang screenshot ko. And yes!I found it.

Ginawa ko lang ang ginawa ko kanina.

"Done!"sabi ko saka hinanap ang portal pero wala.

Wait what?!

"I-I'll repeat it..."I said hiding my nervousness.

Inulit ko ang procedure pero wala pa din.

No,this is not happening...

"Guys...bad news,"I said then look at them.

"I can't open the portal back!"

"What?!"

"You're lying diba? That's not true!"Jhania shouted.

"Inulit ko na. Ayaw pa din,"sabi ko saka napayuko. I can't believe this!

"Sure ka ba na nai-screenshot mo lahat?"Ria asked and I nodded.

"Bakit ganun?Ibig sabihin,hindi na tayo makakaalis pa dito?"Kent asked.

"Kaya siguro hindi na nakabalik pa ang mga magulang ko. Maaaring walang mali sa proseso pero baka iba na yun pagdating dito,"Josh said.

"I hate to say this but maybe Josh is right,"sabi ko.

"Pero paano na iyan?Mananatili na tayo dito?Baka hanapin tayo ng mga parents natin!Mag-aalala sila sa atin! I'm sure mag-uutos agad si daddy sa mga pulis na ipahanap tayo. You know him,"sabi ni Ria. Napatango naman kami. May pagkaparanoid ang daddy ni Ria,and dahil mataas ang position ng daddy niya sa pagkapulis(which i already forgot what specific position is it),madali niyang maiuutos sa mga pulis ang ipahanap kami.

"Wah!Oo nga!Remember nung nagsleepover tayo with others nang hindi nagpapaalam?Halos ipahalughog na ni Tito ang buong lugar natin!Mommy even cried. I don't wanna see mommy cry again,"Jhania said.

"Well,alam niyo na sa akin..."Kent say shyly. Kung mayroon sa amin na obvious na mahal na mahal ng magulang,siya yun. Baby pa din kasi ang tingin sa kanya ng mga parents niya. Kulang nalang padedein siya ni Tita ulit e. Lol.

Nagpigil naman kami ng tawa. Nung akala nila na nawala kami,grabeng iyak ng mommy at daddy niya. Tapos dinala siya sa ospital kahit wala siyang sugat. Pinugpog siya ni Tita ng halik sa mukha. He look pissed marahil dahil nahihiya siya pero walang pake sina Tita. Binilhan naman agad ni Tito ng pagkain si Kent.

Habang busy kami,nakarinig kami ng kaluskos kaya napatigil kami.

"What's that?"

"Mga kalaban!Patayin sila!"

-----