The Stranger I love (System)

Arc1.6

အန် . ဒါကြီးက သိပ်မကောင်းဘူး ထင်တယ်
ထားပါလေ ခဏနေမှ နေ့လည်စာ လိုက်ကျွေးတော့မယ်
သူတွေးနေတုန်း ရှိသေး ရန်ကျင့်က

"လေ့ ဗိုက်ဆာပြီ .. နေ့လည်စာ ဝယ်ကျွေးဦး"
မသိရင် ကိုယ်ကပဲ သူ့အဖေလိုလို နှစ်ပေါင်းများစွာ ခင်မင်လာတဲ့ ငယ်ပေါင်းကြီးဖော်လိုလို ... ဗိုက်လေးပွတ်ပြီး ခပ်မဲ့မဲ့လေး ပြောနေပုံက .. ဟုန်လေ့ အရည်တွေ ပျော်ကျသွားသည် ..

"အွန်း စားလေ .. ဘာစားမလဲ "
"ဘာဖြစ်ဖြစ်"

ပြောတော့ ဘာဖြစ်ဖြစ် .. ပြီးမှ တခုပြီး တခုလက်ညှိုးထိုးကာ ပူဆာတော့တယ်

"လေ့ ဒါဘာလေးလဲမသိဘူး စားလို့ကောင်းမယ့်ပုံပဲ"
"အွန်း စားလေ .. အန်တီဒါဘယ်လောက်လဲ"
ဝယ်လို့တောင် မပြီးသေး အင်္ကျီလက်ကို ဆွဲခါပြီး စဉ်းစားနေပုံနဲ့

"လေ့ ကြက်ကြော်စားမယ် ဘာဂါလည်း စားချင်တယ် တယောက်တည်း မကုန်ဘူး မျှစားမယ်လေနော်။ မရွံတတ်ဖူးမလား"
"အွန်း အွန်း ရတယ်"
"လေ့ အုန်းရည်လည်း သောက်ချင်တယ် "
"အွန်းအွန်း ကြက်ကြော်သွားတန်းစီနှင့် အုန်းရည်ဝယ်ခဲ့မယ်"

ခု ငါ ကလေးထိန်းနေရတာလား ???
အုန်းရည်ဘူးကိုင်ပြီး ကြက်ကြော်တန်းစီနေတဲ့သူနားရောက်တော့ ..
"လေ့ ပေး ပေး ကြက်ကြော်ဖိုး ရှင်းလိုက်တော့
အာလူးကြော်နဲ့ cheese stick ပါဝယ်ခဲ့ဦး colaတဗူး"
ဟုန်လေ့ ပြုံးရင်းခေါင်းသာ ခါမိသည် ..
"ဒီကောင် အရမ်း ... " (ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ)

တဖက်လူကို အားနာစိတ် မကျန်အောင်လည်း လုပ်တတ်သည် .. အလိုလိုက်အောင်လည်း ဆွဲဆောင်တတ်သေးသည် .. မူလဘဝက သူ့အသက်က ရန့်ကျင့်ထက် ကြီးသည်မို့ သူ့အပေါ်ကလေးလို ဆိုးနွဲ့နေတာ သူနှစ်သက်သည်..

ဖုန်းဆိုင်ရောက်သော်
ဟုန်လေ့ စျေးသက်သာတာ ဝယ်မယ်လို့ မှန်းထားပေမယ့် နည်းပညာသမားမို့ နောက်ဆုံးပေါ်ဖုန်းကို မျက်လုံးက မခွါနိုင် .. 25သိန်းဆိုသော တန်ဖိုးက Laptop တလုံးလည်း ရနိုင်သည် .. ရှယ်ယာဝယ်မယ်ဆိုလည်း အရင်းအနှီးတခု ဖြစ်နိုင်သည် .. သို့သော် သူ့မှာ လောလောဆယ် အလုပ်နှစ်ခု ရထားသောငွေ ဆယ်သိန်းကို အရင်းအနှီးလုပ်ဖို့ ခုနစ်သိန်းဖယ်လိုက်ရင် ပန်းချီ ပစ္စည်းနဲ့ အဝတ်အစားဝယ်လို့ ကျန်တာပဲ သုံးသိန်း​လောက်သာ ရှိတော့မည် ..