Ένας απρόβλεπτος έρωτας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Δύο καρδιές συναντιούνται

Πέρασαν οι ώρες και ήρθε η στιγμή οπου η αγαπημένη μας Ελπίδα θα αντιμετώπιζε κατάματα τον νέο της φόβο. Έτσι λοιπόν άρχισε να ετοιμάζεται, στολίστηκε ολόκληρη, βάφτηκε ελαφρά, έβαλε ένα μαύρο σορτσάκι που ταίριαζε απίστευτα πάνω στα ψηλά αδύνατα πόδια της και μια άσπρη μπλούζα ανοιχτή μπροστά στο ντεκολτέ, που σχηματιζόταν πολύ όμορφα επάνω της. Ξεκίνησε λοιπόν για το σπίτι της Λουκίας . Ύστερα από λίγα λεπτά έφτασε, δεν ήταν μακριά. Έξω από το σπίτι καθόταν στην αυλή ο κύριος Άρης. Η Ελπίδα πανικοβλήθηκε φάνηκε λες και την περίμενε, πλησίασε πιο κοντά και του μίλησε.

'' Καλησπέρα σας '' είπε διστακτικά.

'' Γεια σου γλυκιά μου, σε περίμενα '' είπε εκείνος με ένα μυστήριο στο βλέμμα του.

'' Εμ με περιμένατε; Έγινε κάτι; ''

'' Όχι βρε, αρχικά να σου πω ότι η Λουκία δεν είναι εδώ έχει πάει σε μια δουλειά με την μητέρα της, μου είπε να σου πω ότι δεν θα αργήσει και να την περιμένεις, ωστόσο βρήκα την ευκαιρία να τα πούμε λίγο ''

'' Συγνώμη που ρωτάω αλλά τι μπορεί να έχουμε να πούμε εμείς οι δύο; Θέλω να πω δεν σας γνωρίζω καταλαβαίνετε '' είπε εκείνη με μια απορία.

'' Για αυτό λοιπόν είμαι εδώ για να γνωριστούμε καλύτερα '' σηκώθηκε της έπιασε ελαφρά το χέρι και την οδήγησε στην διπλανή καρέκλα δίπλα από την δική του.

Η καρδιά της Ελπίδας χτύπαγε δυνατά όσο ποτέ άλλοτε, δεν μπορούσε να καταλάβει όμως τι ακριβώς γινόταν. Για ποιον λόγο ένας 40αρης να θέλει να γνωρίσει μια 20χρονη; Πραγματικά είχε μπερδευτεί όμως ταυτόχρονα ένιωθε τόσο υπέροχα μέσα της.

'' Λοιπόν κύριε Άρη τι θα θέλατε να μάθετε; ''

'' Αρχικά παιδί μου δεν χρειάζεται να μου μιλάς στον πληθυντικό, δεν είμαστε και ξένοι, θα προτιμούσα να μιλάμε στον ενικό λοιπόν, για αρχή '' είπε εκείνος και την πλησίασε περισσότερο.

'' Εντάξει όπως νομίζεις '' η καρδιά της πήγαινε να σπάσει, τον κοιτούσε στα μάτια όπως και εκείνος το ίδιο, είχε θαμπωθεί από το υπέροχο αυτό βλέμμα όπου είχε, αυτά τα έντονα καστανά μεγάλα μάτια του την έκαναν να κοιτάει μόνο αυτά και να μην σκέφτεται τίποτε άλλο. Εκείνος της έπιασε το χέρι απαλά, της το χάιδεψε και κοιτώντας την βαθιά μέσα στα μάτια της είπε:

'' Έχεις τόσο όμορφα μάτια Ελπίδα, δεν μπορώ να βγάλω το μυαλό μου από αυτά, με έχουν τρελάνει, και όχι μόνο αυτά ''