Ένας απρόβλεπτος έρωτας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10: Επανασύνδεση

'' Ουφ θα βγάλω τα ρούχα μου και θα πέσω να ξαπλώσω '' είπε η Ελπίδα μόλις ανέβηκε επάνω. Αφού έβαλε τις πιτζάμες της και ήταν έτοιμη να ξαπλώσει χτυπάει η πόρτα. Μα ποιος να είναι τώρα; Μονολογούσε. Πάει να ανοίξει την πόρτα. Μένει κόκαλο.

'' Άρη; Αυτό θα έχουμε τώρα; '' είπε θυμωμένα.

'' Αυτά για σένα! '' της έδωσε ένα μεγάλο μπουκέτο με κόκκινα τριαντάφυλλα.

'' Σε ευχαριστώ είναι πανέμορφα! '' τα πήρε και τα μύριζε.

Εκείνος χωρίς να προλάβει να πει η Ελπίδα τίποτα άλλο μπήκε γρήγορα στο δωμάτιο.

'' Φύγε σε παρακαλώ, μπορεί να μας δουν '' τον έσπρωχνε ελαφρά για να φύγει όμως εκείνος ήταν αποφασισμένος να κάτσει αυτή την φορά.

'' Είναι όλοι κάτω, δεν θα μας δει κανείς '' της είπε και την άρπαξε στην αγκαλιά του.

'' Α ωραία τώρα με παρακολουθείς κιόλας '' τον έσπρωξε θυμωμένα όμως εκείνος την τράβηξε ξανά κοντά του και της είπε

'' Θέλω να ξέρω που είσαι και τι κάνεις. Άστα αυτά τώρα, σε θέλω Ελπίδα και το ξέρω ότι με θες και εσύ το νιώθω ''

'' Πφφ σε θέλω όντως αλλά έχω και εγώ μια σχέση τώρα και δεν θέλω να του το κάνω αυτό ''

'' Αυτό θα το συζητήσουμε άλλη στιγμή προς το παρών με νοιάζει να ξέρω ότι με θες ακόμα ''

άρχισε να την φιλάει στον λαιμό αισθησιακά ενώ τα χέρια του της έβγαζαν τα ρούχα και τα εσώρουχα με μιας. Την έριξε στο κρεβάτι έβγαλε και εκείνος τα ρούχα του και την γύρισε μπρούμυτα κόλλησε από πάνω της, τα χέρια του έπαιζαν με το πλούσιο στήθος της, τα χέρια της ψηλά, την έβαλε στα τέσσερα και μπήκε αργά αργά από πίσω της. Μετά πήγαινε όλο και πιο δυνατά

'' Αχχχ '' αναστέναξε εκείνη.

'' Είσαι δικιά μου! '' είπε εκείνος και άρχισε να της ρίχνει σφαλιάρες στους γλουτούς της όσο το χοντρό του πεος την έσκιζε στα δύο. Αφού τελείωσε την γύρισε και της είπε '' Κάνε τα κόλπα σου μωρό μου '' εκείνη αμέσως κατάλαβε τι ήθελε, τον έβαλε στον τοίχο και έκατσε στα γόνατα, έβαλε στο στόμα της το πέος του και άρχισε να τον γλύφει με την γλώσσα της και να τον ρουφάει με μανία.

'' Έτσι καύλα μου συνέχισε '' είπε και της έσπρωχνε το κεφάλι προς τα μέσα εκείνος.

Πήγαινε πολύ γρήγορα, μέσα έξω, τον έβαζε πολύ βαθιά ως τον λαιμό να πνίγεται, δεν μπορούσε να πάρει ανάσα όμως της άρεσε και δεν σταμάταγε ώσπου εκείνος τελείωσε στο στήθος της.

'' Αχ ήταν υπέροχο μωρό μου! '' είπε η Ελπίδα και τον φίλαγε τρυφερά στα χείλη.

'' Δεν ξέρεις πόσο μου έλειψε το σώμα σου, και εσύ ολόκληρη δηλαδή '' ξάπλωσαν γυμνοί στο κρεβάτι, αγκαλιά δεν τους ένοιαζε τίποτα μονάχα να είναι ξανά μαζί.

'' Θα γυρίσω Αθήνα και θα μιλήσω στην γυναίκα μου, θα χωρίσω ''

'' Αλήθεια;; '' είπε ξαφνιασμένη.

'' Ναι μωρό μου το σκέφτηκα καλά εσένα θέλω μου έχεις πάρει το μυαλό θέλω να είμαστε μαζί, με εκείνη άλλωστε αυτό που είχαμε έχει χαθεί χρόνια τώρα και η Λουκία έχει μεγαλώσει θα καταλάβει δεν είναι παιδί ''

'' Τότε άμα είναι έτσι, θα μιλήσω και εγώ στον δικό μου, εύχομαι να καταλάβει ''

Ο Άρης σηκώθηκε και ντύθηκε για να φύγει, η Ελπίδα του έδωσε ένα τρυφερό φιλί και τον χαιρέτησε. Όμως για κακή του τύχη καθώς κατέβαινε τα σκαλιά συνάντησε τα παιδιά, εκείνη την στιγμή ανέβαιναν.

'' Μπαμπά! Τι κάνεις εδώ;; '' έτρεξε η Λουκία και τον αγκάλιασε. Τον σύστησε στην συνέχεια και στα αγόρια.

'' Εε ένας πελάτης μένει εδώ και ήρθα για δουλειά τώρα φεύγω, να φανταστώ ήρθατε για διακοπές; '' τα μπάλωσε κάπως.

'' Το λέτε και έτσι '' πετάχτηκε ο Γιάννης.

'' Λοιπόν Λουκία μου σε 2-3 μέρες θα είμαι Αθήνα θα τα πούμε από εκεί. Καλά να περνάτε! '' είπε και έφυγε βιάστηκα. Όλοι παραξενεύτηκαν με την συμπεριφορά του όμως δεν μίλησαν ήταν ήδη κουρασμένοι. Ανέβηκαν στα δωμάτια τους, ο Γιώργος βρήκε την Ελπίδα να κοιμάται στο κρεβάτι της έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο και ξάπλωσε και εκείνος.