Contagious Love (CoViD Series #1)

Chapter 10

We both have our mistakes. I understand her. I'll do the same thing with her just like what I did as I found out that she has a boyfriend but we assured ourselves that whatever happen, we will still be a comfort and supporter of each other.

I went to the parking area but I already saw nurse Rence's bicycle so I directly go to their faculty. In two months of giving him food, there were so many struggles before he accepted it. Minsan hinahabol ko talaga siya para lang tanggapin niya. Minsan naman ay nilalagay ko agad sa basket ng bike niya tapos sabay takbo para wala na siyang choice kung hindi ay tanggapin! Kapag hindi ko naman siya naabutan ay inaabangan ko siya sa hallway gaya ngayon.

Nalaman ko rin na hindi lang pala ako ang nagbibigay sa kaniya ng pagkain. Some of the student nurses do the same thing too. I wonder if he eat it all. Thinking of him not eating my food I prepared saddens me so I just positively believing that he won't do that. Sana iuwi niya na lang kung hindi niya pa kinakain sa school.

"Sir Rence!" Inangat ko ang dala kong pagkain.

Lumapit siya sa akin at luminga-linga muna sa paligid bago kuhanin ang lunch box sa mga kamay ko.

"Thanks," he smiled. Sometimes he was like that, he will accept the food right away but on other days, he will definitely rejected it. Good thing, I'm not too fast to give up.

With those smile, my heart immediately thumped so fast. "You're welcome!" I smiled back at him.

Tinanguan niya ako saka siya nagsimulang maglakad. I turn around, ready to leave but someone tapped my shoulder.

"Macy!" nurse Alvin said.

"Ayy kuya Alvin! Kayo po pala 'yan." sagot ko. Sinilip ko kung nandito pa si nurse Rence kaya nakahinga ako ng maluwag agad dahil wala na siya.

"Anong ginagawa mo rito? Criminology department ka 'di ba?"

"Huh? Pano niyo po nalamang criminology ang kurso ko?" pag-iiba ko sa usapan.

His eyes instantaneously caught my ID as his answer.

"Kinausap ko lang po 'yung pinsan ko. Mauuna na po ako," pagmamadali ko.

Lakad at takbo ang ginawa ko para makalayo sa kaniya. Nakakahiya kaibigan 'yun ni nurse Rence eh.

***

Hindi masyadong hectic ang schedule ko ngayon kaya maaga akong pumunta sa canteen ngunit hindi pa raw lumalabas sila Leigh kaya naghintay ako malapit sa faculty na katabi ng building nila. Syempre libre silip din kay nurse Rence!

Minutes passed, I saw kuya Alvin with nurse Rence while walking. Galing sila sa labas at papunta silang faculty kaya nagtago ako sa poste na malapit pa rin sa faculty nila sir Rence. Pasimple ko silang sinisilip. Kuya Alvin's voice is high so I  can easily hear them.

"Ang heartthrob naman ng CI na 'yan!" kuya Alvin said with a playful tone.

As usual, hindi na naman sumagot si nurse Rence. Pinagpatuloy niya lang ang paglalakad niya habang ang kaniyang mga kamay ay nasa bulsa ng kaniyang slacks pants. That's unfair  He's so cool whatever he do!

Nakapasok na sila sa faculty pero nanatili pa rin ako sa pagtatago ko. Ilang minuto lang ang nakalipas mula ng pumasok sila ay lumabas ulit si nurse Rence. Kasunod niya si kuya Alvin.

I glanced at nurse Rence. It seems like anger flooded his veins. Nagtaka ako kung bakit hawak niya ang lunch box na binigay ko. Nanlaki ang mga mata ko sa sumunod na ginawa niya.

"Pre! Bakit mo tinapon. Sayang!" Bakas sa mukha ni kuya Alvin ang panghihinayang.

He faced kuya Alvin and said those hurtful words, "I told you. I will not going to eat that!"

Hawak niya pa rin ang lunch box ko samantalang ang pagkain naman na niluto ko ay tinapon niya na.

"Sorry, pre. Akala ko pwedeng kainin 'yon. Titikman ko lang sana kaso ang sarap kaya 'di ko na namalayan. Luto pala ng girlfriend mo yung nakain ko," kuya Alvin sincerely said.

Nurse Rence scowled down and clenched his fists before he left. His anger was totally mounting and his irritation flared.

Parang pinipiga ang puso ko dahil sa nasaksihan ko. Pumikit ako para sana itago ang mga luhang nagbabadya sa aking mga mata ngunit hindi ko napigilan. The tears which were on my face broke down into a slithering stream.

Bakit niya ginawa 'yun? Bakit kailangang itapon? Ganun pala ang ginagawa niya sa pagkaing binibigay ko sa kaniya. Ayaw niyang kainin.

Alam kong kasalanan ko rin dahil pinipilit ko siyang tanggapin pero kung ayaw niya, sana pinamigay niya na lang. Mas maiintindihan ko pa kung ganun pero bakit niya tinapon?

I was wrong but I couldn't stop myself from upbraiding him. Pinaghihirapan kong iluto 'yon! Maaga akong gumigising. Kahit na pinagsasabihan ako ni mama na dadagdagan niya na lang ang allowance ko ay tinatanggihan ko. Ilang beses akong pinagsabihan ni Leigh at sinuway ni kuya Alex pero hindi ako nakinig.

Pinunasan ko ang mga luha ko gamit ang mga kamay ko. Nakailang punas na ako ay hindi pa rin matigil ang pag-agos nito. Maybe I should stop chasing him. Leigh was right.

Hindi ko mapigilan ang mga luha ko kaya pinatong ko na lang ang mga kamay ko sa aking mga mata at nagsimulang humikbi. May mga bagay talaga na nalaman tayo na sana hindi na lang natin nalaman.

"Macy!" I heard Leigh's voice.

Inalis ko ang mga kamay ko sa aking mukha. Sinalubong ko agad si Leigh ng isang mahigpit na yakap.

"Leigh bakit ko siya iniiyakan?" I cried more on her shoulder. Alam ko na iyakin ako pero kahit kailan ay hindi ko iniyakan ang mga naging crush ko.

"What happened?" she worriedly asked. Kinwento ko sa kaniya ang nakita ko.

"Sshhh. Stop crying. Kaya kita pinipigilang maghabol sa kaniya eh," she rubbed my back with her hand.

"Anong ibig mong sabihin?" kumalas ako sa pagkakayakap niya at tinitigan siya.

"I don't really know but you can find the answer..." she paused and pointed my chest, "... through this, your heart will say the answer."

Tinitigan ko siyang mabuti. "So, this is love?"

"Don't worry, love is good for us. When you're attracted to another person, your brain releases dopamine, your serotonin levels increase, and oxytocin is produced. Ang mga hormones na ito ay madalas na tinutukoy bilang 'happy hormones'. Being happy is good so as love."

"Pero bakit ako nasasaktan?" I asked.

"Love doesn't really hurt. It's the rejection, cheating, break-ups and false love that can hurt us," she explained.