Chapter 4

517 461 0
                                    

April 04, 2009

The next day, Leigh assisted me while bathing and removing the gauze on my thighs. She insisted to take it off because I can't bend my body yet.

The comfort room was filled with my shouts and cries that time. Parang inaalisan ako ng balat habang tinatanggal ni Leigh ang gasa.

Pagkatapos kong maligo ay naupo muna ako sa wheelchair. Dumating ang doktor para lagyan ng ointment ang aking mga hita.

"Ouchhh... aray ang sakit! Mama," I cried. Unang lagay niya pa lang ay dumaing na agad ako sa sakit.  Nagsitinginan sa akin ang mga tagabantay ng mga pasyente sa silid namin.

Dumating si nurse Rence nang may dalang pangtabing. He fixed it and assisted the doctor by giving the gauze.

Sa pangalawang lagay ay napadaing ulit ako sa sakit. "Araaay... ayaw ko na," nag-uunahang tumulo ang mga luha ko. I also made a painful grimace.

Natapos na ang paglalagay ng ointment sa akin pero hindi ko pa rin matigil ang paghikbi ko. The doctor went out and nurse Rence settled the barrier.

"Huwag ka ng umiyak. Mawawala rin 'yang sakit," nurse Rence said. Tumingala ako sa kaniya. I sensed his concern and worry. For some reason, I couldn't directly look at his mysterious eyes for a long time so my eyes were fell down to his chest.

I also blushed, but nodded in certainty. I was exceptionally grateful for what he had said.

He began to walk away but before he left, he turned around. "Get well," he said.

Iyon na ang huling kita ko kay nurse Rence. Hindi na siya napapadaan man lang sa pedia ward. Lagi na nga akong nakatingin sa pinto eh, baka sakaling makita ko ulit siya pero wala talaga.

April 07, 2009

3 days passed, the doctor approved my discharge from the hospital. Habang palabas ng ospital ay hindi ko mapigilan ang mga mata ko sa paghahanap kay nurse Rence.

Leigh put me on the side of the entrance as my mother payed the bills. I should be excited now because it's my first time to feel the ambiance outside the hospital after a week of staying there but I didn't.

May gumuhit na lungkot sa puso ko. I wanted to say my 'thank you' to him again but I sadly didn't saw him on that day.

April 14, 2009

Before I was discharged, the doctor said that I should go back after a week to have my checkup at OPD.

Nakakalakad na ako nang maayos at hindi na siya masyadong masakit pero ramdam ko ang pagkawala ng 1st layer na balat ko.

I am hoping to see nurse Rence on that time but I didn't saw him again. The doctor advised me to unused any lotion on my thighs yet and that was my last checkup. I was saddened by that but I must move on.

May 04, 2009

"Happy 19th birthday Macy!" bati ng mga bisita namin ngayon.

Inimbitahan ni mama ang mga kaibigan ko at mga kamag-anak namin. Nakisama rin sa aming kaunting salu-salo ang iba pa naming kapitbahay.

"Macy blow your candles na!" si Mike habang dala ang cake na pinag-ambagan pa raw nila para makabili.

Tumingin ako sa cake at natawa na lamang dahil nilagyan talaga nila ng pambatang kandilang hugis numerong 1 at 9.

Sinakyan ko na lang ang mga trip nila at akmang hihipan na sana ang apoy sa kandila nang patigilin ako ni Mike.

"Magwish ka naman muna tol! Sinasayang mo 'yung cake na binili namin. Hindi ka man lang nagwiwish," si Mike na akala mo ay napakalaking problema ng hindi ko paghiling bago hipan ang apoy sa kandila.

Contagious Love (CoViD Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon