Prologue

151 10 0
                                    

De grond begint te trillen onder mijn voeten. BAM BAM! De rilling kruipt door mijn hele lichaam van mijn tenen tot aan mijn kruin. BAM BAM! Ik probeer me los te wurmen uit het touw maar tevergeefs lukt het niet. BAM BAM! Ik kijk om me heen om te kijken of er iets handigs op de grond ligt. Maar dan zie ik hem in mijn ooghoek. Een reuzachtig beest met zwarte haren en grote groenen ogen loopt op me af! Grote scherpe tanden hangen uit zijn bek en het ziet er ook naar uit dat hij ze gaat gebruiken. Het zweet begint over mijn neus te druppelen en mijn gezicht straalt doodsangst uit. BAM BAM! Ik probeer nog een keer -dit keer hysterisch- het touw los te breken, er onder door glippen maar niks helpt. Ik zit nog altijd vastgebonden aan de paal. Het beest staat al bijns voor me en spreidt zijn mond open. Zijn vieze adem komt met een windvlaag in mijn gezicht en ik begin bijna te kokhalzen. Dan stromen de tranen over mijn wangen. "Nee!" Zeg ik tegen mezelf. "Je moet juist blij zijn dat je de uitverkorene bent. Het is een grote eer. Maar ik voel al een andere gedachten komen in mijn hoofd want diep vanbinnen wil hem helemaal niet zijn. Het is toch geen eer om opgegeten te worden? "Mam, Pap het spijt me zo.." begin ik te jammeren. "Zorg goed voOR JACKSON!" het laatste begin ik te schreeuwen van woede en verdriet. Een zwarte schaduw hangt over mij heen en ik kijk op. Het beest staat paal boven me en laat zijn mond zakken. Ik sluit mijn ogen. Vaarwel.. en het beest sluit zijn mond om me heen.

The UnkownWhere stories live. Discover now