"ထမင္းမစားဘူးဆို..."
ေနာက္နားက ရိေပၚအသံက စိုးရိမ္စိတ္
ေရာျပြမ္းေနေပမ့ဲ သူေခါင္းခါကာ
ညာလိုက္မိသည္။ရိေပၚစိတ္ကြက္မွာ
ေသးေသးေလးေတာင္မလိုခ်င္ပါ။
"မဟုတ္ဘူး။မင္းနဲ႔စားခ်င္လို႔ေစာင့္ေနတာ"
"ေနာက္ဆိုမေစာင့္နဲ႔။ဗိုက္ဆာရင္စား။ၾကားလား!"
ေခါင္းကိုၿငိမ့္ျပမိတာက လိမ္မာတ့ဲ ေကာင္ေလးအျဖစ္
ရိေပၚနားမွာၿမဲေနခ်င္တ့ဲ အသိတစ္ခုတည္းရယ္။
ခ်စ္သူက သေဘာျပည့္၀တ့ဲသူမို႔ ဒုတိယအခြင့္အေရးကို
ဖန္ဆင္းေပးထားတာေလ။
"လာ..သြားစားမယ္"
သူ႔လက္ေသးေသးေလးကိုျမဳပ္ေအာင္ဆုပ္ကိုင္သြားတ့ဲ
ရိေပၚရဲ႕လက္ဖဝါးႀကီးေတြက ေအာက္ထပ္ကို
ေရာက္ေအာင္ဆြဲေခၚလာေစခ့ဲၿပီး
"ထိုင္။ဘာစားမလဲ"
တကယ္ေတာ့ ေအာင့္သက္ေနတ႔ဲ ဗိုက္ေၾကာင့္
ဘာမွမထိခ်င္။မစားခ်င္ဘူးေျပာရင္ ရိေပၚ
စိတ္ကြက္သြားေလမလားဆိုတ႔ဲအသိနဲ႔
ဇြန္းကို အားမပါစြာေကာက္ကိုင္ၿပီး
"မင္းထည့္ေပးတာစားမယ္"
သူ႔စကားကို ရိေပၚက နွစ္လိုဖြယ္အၿပံဳးေလးနဲ႔
တုန္႔ျပန္ၿပီး ဆံစတိုတိုေလးေတြကို ဆြဲဖြသြားတယ္။
သူ႔စကားနားေထာင္ရင္သေဘာက်မယ္ေပါ့။
"ဗိုက္ကေရာ။အေျခေန ဘယ္လိုလဲ"
အလိုက္သိစြာေမးလာတ့ဲ ရိေပၚက လိမ္တာလည္း
မႀကိဳက္ဘူးမို႔ အမွန္တိုင္းေျဖလိုက္ေတာ့
စိုးရိမ္ရိပ္ေတြေျပးသြားတ့ဲ ရိေပၚမ်က္နွာေလး။
"ဟာကြာ။အ့ဲတာကို ထမင္းစားဖို႔လုပ္ေနတာလား။
ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္။ၾကက္သားမ်ားမ်ားေလးနဲ႔
အခုလုပ္ေပး"
စားဖိုမႈးေတြကိုပ်ာပ်ာသလဲ ခိုင္းၿပီး ေရွာင္းက်န္႔ခံုနား
အတင္းကပ္လို႔ ထိုင္ရင္း ဗိုက္ခ်ပ္ခ်ပ္ေလးကို
ျမင္သာဖို႔ အက်ီ ၤစေလးကိုလွန္ၾကည့္ရင္းက
"ခ်ဳပ္ရိုးေနရာ ေရာင္ေနတယ္။"
ေျပာၿပီးေရွာင္းက်န္႔နဖူးေလးနားလက္ဖမိုးေလးတစ္ခု
တင္က်လာရင္းက
YOU ARE READING
Represented by Cinderella{Completed}
FanfictionCinderellaေတာ့ Cinderellaပဲ ဒါေပမ့ဲ ရိေပၚရဲ႕Cinderellaေလးက အရမ္းစိတ္ႀကီးတယ် Cinderellaတော့ Cinderellaပဲ ဒါပေမဲ့ ရိပေါ်ရဲ့Cinderellaလေးက အရမ်းစိတ်ကြီးတယ်
