I'm His Personal Secretary (COMPLETED)

IHPS 40: Feelings

Akesha Pov.

“Umm… excuse me pero who are you—” hindi ko natapos ang sinasabi ko nang higpitan nya ang pagkakayakap sakin kaya napasinghap ako

Bakit ba may yumayakap sakin na hindi ko kilala?! Ano to? Napagkamalan lang ba ako na ibang tao? O girlfriend nya na nakipag away sa lalaki nato?

“It's rude to hug a stranger mister” nag aalangan kong sabi at sinusubukang makawala sa yakap nya

“Just 1 minute, Akesha…” nanlaki ang mga mata ko nang nag salita sya, mas lalo akong nagulat nang mahulaan ko kung sino ang yumayakap sakin ngayon

“W–William?!” hindi makapaniwala kong sabi at hinarap sya “Ano… paano— bakit ka nandito?!” marami akong gustong sabihin sa kanya pero masyado akong nagulat dahil sa ginawa nya ngayon

Napatigil ako nang makita ko nang husto ang mukha nya

He look…. Messed

Magulo ang buhok nya at naka suot sya nang suit pero gusot gusot ang suit nya at ang tie at hindi maayos ang pag kakalagay sa leeg nya. Mapupungay ang mga mata nyang nakatingin sakin

“Bat ka andito?” kalmado kong sabi habang tinitignan sya nang seryoso, sigurado namang wala na kaming dapat pag usapan pa

“Akesha…. I just—”

“Answer my question william, bat ka nandito at anong kailangan mo sakin?” matigas na sabi ko sa kanya, kailangan kong mag matigas dahil kapag bumigay ako sa kanya. Baka makalimutan ko ang ginawa nya sakin kahapon

“Bakit hindi ka pumasok sa kompanya?” i hear loneliness in his voice, lumunok ako nang isang beses bago napag desisyunang sagutin ang tanong nya

“Hindi kona kailangang pumasok pa. At saka tapos na naman diba? Ayaw mo na akong makita at siguradong galit na galit ka sakin ngayon” peke akong tumawa, siguro mas okay na ang ganito kesa sa mas lumala pa ang sitwasyon

“Walang patutunguhan tong pag uusap natin, aalis nako and stay away for me if you hate me that much” sabi ko at tumalikod na sa kanya at nag lakad papalayo sa kanya

“That's not it!” napagitla ako at napatigil, mabilis akong napalingon sa kanya dahil sa gulat

“Sa tingin mo madali lang sakin ang ganito? Sa tingin mo wala lang sakin ang lahat na ito? Oo galit ako! Pero hindi ako galit sayo, galit ako sa sarili ko dahil hindi man lang kita maipag laban sa harap nang lalaking yon!” galit na sabi nya, hindi ko namalayan na hindi na pala ako humihinga nang ilang segundo

“No you're lying to me!” sabi ko at umatras papalayo sa kanya “Iniwan mo ako basta doon dahil sobrang galit ka sakin! Hindi monga nagawang pakinggan ang paliwanag ko dahil wala kanang pake!” naramdaman kong tumulo ang luha sa pisngi ko

“Wala kanang pake sakin nang dahil lang sinabi yon ni gemson kahit alam kong alam mong kasinungalingan lang ang sinasabi nya!”

Napatawa nalamang ako, i'm so stupid bakit ko kailangang umiyak sa lalaking hindi man lang ako kayang ipag laban

“Now i realized, you don't seriously love me—” napatigil ako sa pag sasalita nang suntukin nya bigla ang pader na nasa gilid nya

“Damn it! You don't know how i hated myself for leaving you like that yesterday, i feel pathetic because i cannot stand seeing the girl i loved is owned by my rival!” frustrated nyang sabi

I'm not owned by him! At saka rival?

“Yes i know, alam kong nag sisinungaling lang sya nang sinabi nya yon. Pero hindi ko kayang makita kayong mag kasama, hindi ko matanggap na ang lalaking pinaka ayaw ko ay malapit sayo at mas nakasama mo sya nang matagal” malungkot nyang sabi pero ilang sandali ay tinignan nya ako nang matalim

“And don't question my love for you” then he glared at me “Because you don't even love me so stop saying that i don't seriously love you kase wala kang alam sa nararamdaman ko sayo!”

“You're so selfish” sabi ko, naramdaman kong natigilan si william sa sinabi ko “You are always cold on your sorrounding, you keep ignoring them and i hate that. I hate that you keep irritating me in work, you keep bullying me as long as you want” hindi ko namalayang nag mamabilis nang tumulo ang mga luha sa mga mata ko “I hate you so much b–but why….”

Nanginginig kong hinawakan ang dibdib ko at hinarap sya “Bakit bumibilis ang tibok nang puso ko tuwing nakikita ka? Bakit palagi kang nasa isip ko? Bakit na kahit anong sabi ko nang 'i hate you' kabaligtaran ang sinasabi nang puso ko” nanghihina kong ibinaba ang kamay ko at pinunasan ang mga luha na lumandas sa pisngi ko

“I hate everything from you…. but why i can't deny that i love you so m–much” sabi ko habang nakatingin sa mga mata nya na bakas ang gulat

“Y–You….” tumikhim sya “You love me?” wala sa sarili nyang sabi

Binatukan ko sya pero hindi ko alam kung matatawag ba yun na batok kase napakahina nang lapat ko doon dahil nanginginig ang mga palad ko

“What was that for?” ngusong sya para itago ang ngisi nya

“Isn't obvious? O sadyang tanga kalang talaga?” sarcastic kong sabi, then he glared at me once again

“Hindi kaba nag taka kung bakit kita pinapunta doon sa park?” tanong ko na agad ko naman itong pinag sisihan dahil nakita kong bumagsak ang balikat nya

“Para sabihin sakin na kayo ni gemson—”

“Sabing hindi nga yun eh! Alam mo namang hindi yun totoo diba?!” nag pupuyos kong sabi

“So ano nga? Bakit moko pinapunta don?” taas kilay nyang tanong, seriously this man…

“Akala koba matalino ka? Hulaan mo nalang” sabi ko at mag lalakad na sana nang hawakan nya ako sa braso

“Akesha naman eh!” sabi nya kaya napatawa ako sa asal nya

“Ok so, ano muna hula mo?” sabi ko pagkatapos ay humarap sa kanya

“Hmm…. I don't know” pinag isipan talaga nya mabuti to ah

Napabuntong hininga nalang ako “I'm gonna answer you on that day, idiot” sabi ko at umirap sa hangin, gosh hindi ko akalaing hindi nya mahuhulaan to

“That's good— wait what? For real?!” natatarantang sabi nya, i knew he's gonna react like this

“Ayaw mo? Sige madali naman akong kausap—”

“No!” sabi nya sabay yakap sakin “I love you…” hinigpitan ko ang pagkakayakap ko sa kanya at napangiti

“Will you be my girlfriend?” napatigil ako sa pagyakap sa kanya at kinalas ito para harapin sya, he look so damn serious right now

Nang makabawi ako sa pagka gulat ay agad akong ngumiti at tumango sa tanong nya at niyakap sya nang mahigpit

“At last, you are now mine…” sabi nya habang hinahawakan ang pisngi ko

Napangiti ako at lumapit nang bahagya sa mukha nya

“Of course, i'm always yours. William”