37.Bölüm: Mola Vereceğiz

22.1K 1.4K 379
                                    

Yukarıda ki müziği açarak okumanızı daha da keyiflendirin♪

İyi okumalar dilerim ^^

...................................................................................

° Mola Vereceğiz °

"Düşmanımızın oteline gideceğiz..."

_______________________________________________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

_______________________________________________

Omzumda ki elin kuvveti yavaş yavaş yok olmaya başlarken çete ile birlikte sandalyelerini çekip oturdular. Bora sağ ayağını sol dizinin üzerine koyarak rahat bir pozisyon aldığında omuzlarımı dikleştirdim.

"Ne istiyorsunuz?" dedim kendimden emin bir şekilde. Sağ elini masaya koydu.

"Düşmanlarımız ile sohbet etmek istiyoruz." dedi Bora alayla. İntikam falan alıyacaktı yani. Sırıttım.

"Biz istemiyoruz." dedim. Kafasını sağa sola yavaşça salladı.

"Sormadım zaten." dedi Bora beni takmıyarak.

"Tapulu malın mı? Gidin buradan." dedim sesimin sinirli çıkmasına özen göstererek. Bora bir anlık camdan okulun önünde ki olan okul bayrağına bakıp sırıttı.

"Bunu yanlış kişiye soruyorsun." dedi sandalyesine daha da yayılarak. Murat'ın kahkaha atması ile gözlerimi Bora'dan çekip çete ve kızlara baktım.

"Ne oldu? Biz gelince ağzınızı bıçak açmıyor." dedi Murat alayla.

"Sanane." dedi Cemre gözünü devirerek. Murat kolunu Cemre'nin sandalyesine koydu.

"Hadi ama, çok sıkıcısınız." dedi Murat sırıtarak. Cemre, Murat'ın kolunu sandalyesinde gördüğü anda kaşları çatıldı.

"Çek o kolunu." dedi sinirle.

"Niye ki. O olduğu yeri sevdi." dedi Murat sırıtmasına devam ederek. Cemre tam sandalyeden kalkıcakken Murat Cemre'nin omzundan bastırıp geri otutturdu.

"Bak gerizekalı-" Cemre cümlesini tamamlıyamadan Murat sözünü kesti.

"Gerizekalı değil de yakışıklı desen daha uygun olur bana." dedi Murat. Cemre, Murat'a sinirle bakarken bu sefer gözlerimi yeniden Bora'ya diktim.

"Al şu çeteni ve masamızdan kalk." dedim ama onun umurunda bile değildi söylediklerim.

"Bir şartla gideriz." dediği anda kaşlarımı çattım. Çete ile kızlar birbilerine bakmayı kesip bize döndüler.

"Ne şartı?" dedim ortamda ki gergin sessizliği bozarak.

"Travmamı nereden öğrendin? Ya da dur. Travmamın ne olduğunu biliyor musun?" dedi. Ardarda gelen soru ile rahatsızca yerimde kıpırdandım. Gerçekten köşeye sıkışmıştım. Ne diyecektim şimdi?

Düşman Sınıflar Serisi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin