36.Bölüm: Karşı Atak

21.9K 1.3K 307
                                    

Yukarıdaki müziği açarak okumanızı daha da keyiflendirin♪

İyi okumalar dilerim ^^

...................................................................................

° Karşı Atak °

"Eğlencemiz daha başlamadı..."

______________________________________________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

______________________________________________

Günler geçti..., hâlâ Bora'nın bana yapacağı intikamı bekliyordum. Şaşırtıcı bir şekilde 1 haftadır benimle ne göz teması kurmuş, beni yokmuşum gibi umurunda bile değildim. Aslında bir şüphe içimde vardı ama bu umursamamazlığı bu şüphenin üzerini örtüyordu.

Elimde ki kitabın tam son satırını okuyacakken bir el tarafından alındığı anda okumam yarım kalmıştı.

"Naber kitap kurdu?" dedi Ada elinde kitabımı tutarak.

"Efendim Ada?" dedim bıkkınlıkla.

"Hani insanlar acıkınca yemek yiyorlar ya. Bizde bir yemek mi yesek, ha?" dedi Ada alayla.

"Tamam." dedim ve sıramdan kalktım. Cemre ve Asya kendi sıralarında gülüşerek sohbet ediyorlardı.

"Kızlar, hadi kantine." dedi Ada, kızlara doğru. Cemre ve Asya sohbetlerini bitirip bizim gibi sıralarından kalktılar. Sınıftan çıkıp kantine gitmek için merdivenlere yöneldik. Tam son basamağı da arkamda bırakıcakken yapılı bir bedenin bana çarpması ile sendeleyerek düşmemi engelledim.

"Pardon." Kulağıma dolan erkeksi bir ses ile kafamı gelen sese çevirdim. Bu bizim sınıfta ki bir erkekti. Aslında erkeklerdi. Arkasında 3 tane erkek arkadaşı vardı. Bizim sınıfta ki erkeklerdendiler.

"O günden sonra senin gerçekten iyi olup olamadığını soramadım. Şimdi daha iyi misin?" dedi. Ne imâ ettiğini anlamamıştım. Tam sorucakken kendisi benden önce söze girdi.

"O gün, yüzme salonunda ki havuzda tam boğulacakken seni kurtaran kişi benim. Adım Poyraz." deyip elini uzattı. Gülümsedim. Ona bir teşekkür borçluydum.

"Ben de Mira, beni kurtardığın için çok minnettarım." deyip elimi uzatıp sıktım. Gülümsedi.

"Sularla aran çok iyi değil galiba?" dedi. Kafamı olumluca salladım. Ellerimizi sıkmayı bıraktık.

"Eski bir olaydan kaynaklanıyor. Yeniden sağol, Poyraz." dedim minnettarca. O olmasaydı belki de Bora beni kurtarmakla bile uğraşmazdı. Boğularak ölmemi izlerdi.

"Sorun değil. Bunu yapanın kim olduğunu tahmin edebiliyorum. Eğer bir daha size yine sorun çıkarırlarsa biz buradayız." dedi korumacı bir tavırla. Arkasında ki erkeklerde ona onay olarak kafalarını salladılar.

Düşman Sınıflar Serisi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin