Ειρηνη 17 ετών ο πατερας της πεθαίνει και αναγκάζεται να αλλάξει πόλη με την μητέρα της άραγε πως θα είναι η νέα της ζωη ; θα γνωρίσει άτομα; πως θα εξελιχθεί η ζωή της;
Η ιστορία είναι πρωτότυπη οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συστηματική.
Η πρώτη μου...
Είναι 5 το πρωί, δεν είχα ύπνο...αύριο είναι η μέρα που μετακομίζουμε. Θα μου λείψει εδώ. Κλείνω τα μάτια μου και προσπαθώ να σκεφτώ πως θα είναι η νέα μου ζωή, το καινούριο σπίτι, το σχολείο. Χανομαι μέσα στις σκέψεις μέχρι να με πάρει ο ύπνος....
"Ειρηνη, Ειρήνη ξυπνα" ακούω την μαμά μου να με φωνάζει από τον κάτω όροφο. "Τώρα μαμα" φωνάζω για να με ακούσει. Μετά τον θάνατο του πατέρα μου, η μαμά μου αποφάσισε να μετακομίσουμε σε μια άλλη πόλη. Εγώ δεν έφερα αντίρρηση, λες κι έχω φίλους, κάτι το οποίο εύχομαι να αλλάξει μετά τη μετακόμιση. Οι σκέψεις μου διακόπτονται από την φωνή της μαμάς μου "Ειρηνη αγάπη μου, αντε θα αργήσουμε!" ντύνομαι και κατεβαίνω κάτω. "Καλημέρα πως κοιμήθηκες;" με ρωτάει η μαμά με ένα ζεστό χαμόγελο "Καλά" λέω και χαμογελάω "Είσαι έτοιμη για σήμερα;" με ρωτάει "Ναι, λίγο αγχωμένη θα έλεγα... "μου βάζει μπροστά μου ένα πιάτο με φρυγανιές και μαρμελάδα "αλλα μην ανησυχείς, θα περάσουμε τελεια θα δεις!" λέει η μαμά και εγώ γνέφω καταφατικά. Τελειώνω το πρωινό μου και παίρνω την τσάντα με τα λίγα πράγματα μου, ρίχνω μια τελευταία ματιά πίσω μου και φεύγουμε...
Η διαδρομή είναι όμορφη. Αποφασίζω να ακούσω λίγη μουσική. Κοιτάω εξω από το παράθυρο, είμαι κουρασμένη καθώς κοιμήθηκα μόνο 2 ωρες. Χωρίς να το καταλάβω με παίρνει ο ύπνος.
[....]
Μέσα στον ύπνο μου ακούω την μαμά μου να μου λέει "Ειρηνη, ξυπνα φτάσαμε!" Εγώ ανοίγω τα μάτια μου και το πρώτο που αντικριζω μια πολύ όμορφη γειτονιά. Τα ξύλινα σπίτια είναι πανέμορφα και έχουν αποχρώσεις του μπεζ και του γκρι. Πολύ όμορφη γειτονιά. Αναρωτιέμαι ποιο είναι το δικό μας "Να το σπίτι μας " στις σκέψεις απαντάει η μαμά μου. Όταν το βλέπω ενθουσιάζομαι. Είναι ανοιχτό γκρι, έχει πέτρινη σκεπή και λευκές λεπτομέρειες .
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Μπαίνουμε;" ρωτάει η μαμά μου και εγώ γνεφω. Ξεκλειδώνει την πόρτα και μπαίνουμε στο εσωτερικό του σπιτιού. Δεν περίμενα πως θα ήταν τόσο όμορφο. Το πάτωμα είναι παρκέ και γυαλιστερό και έχει μια σκάλα που οδηγεί στον επάνω όροφο.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ειρηνη πήγαινε να διαλέξεις δωμάτιο" λέει η μαμά. Ανεβαίνω τις σκάλες και βρίσκομαι σε έναν διάδρομο που έχει δύο πόρτες. Ανοίγω την μια και αντικριζω ένα μικρό δωμάτιο με ένα μεγάλο παράθυρο σε μια γωνια. Χωρίς να κοιτάξω το άλλο επιλέγω αυτό. Όμως νιώθω θλίψη μου λείπει ο πατέρας μου....κάθομαι στο καναπεδάκι και κοιτάω εξω από το παράθυρο.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
