YASAK (TAMAMLANDI) -Pus Serisi 2-

22.Bölüm

"Memnun oldum Bilge Hanım. Ben de Bilal." kendini tanıtan genç adamın kuvvetli elinden elini çekerken zoraki bir şekilde gülümseyip kafasını sallamakla yetindi Bilge. Giray'ın boğazını temizlemesinden anlaşılıyordu ki bu hareket onu rahatsız etmişti.

"Merhaba! Ben de Gülnihal. Memnun oldum." elini uzatan genç kıza ters bakış fırlattı Bilge. Çünkü Giray'a uzatıyordu. Bakışlarındaki hayranlık ifadesi Bilge'nin içinde bir kıskançlık dalgası oluşmasına neden olmuştu.

"Giray." kısaca kendi ismini ortaya söylerken, Gülnihal denen kızın elini hızlı ve umursamazca sıkıp bırakmıştı. Gözleri hâlâ Bilge'de olan Bilal, Gülnihal'den daha dikkat çekiciydi.

Kız arkadaşının omzuna elini atarak onu kendine çektikten sonra orta boylu kumral adamın bakışlarının kendisine dönmesiyle gülümsedi.

"Bilge de benim sözlüm olur. Tekrar memnun olduk." bakışları Gülnihal'de olan Bilge, onun kaşlarını çatarak kendisine dönmesiyle yüzüne zafer gülümsemesi yerleştirip gözlerini kırpıştırdı. Fakat tam da beklediği gibi genç kız samimiyetsiz bir şekilde gülüp kaşlarını havaya kaldırmıştı.

"Neyse gençler! Siz gezin bakalım. Biz de ev ahalisini uyandıralım." diyerek kapıya doğru yürüyen Ramazan Bey'in sesiyle gözlerini devirerek ilerlemeye başladı Bilge. Tabii yanında da Giray vardı.

"Yavşak herife bak! Hemen yapıştı eline." sinirle söylenen Giray, elini Bilge'nin omzundan çekip elini tutarken arkadaki orta boylu adama ters bakış atmayı ihmal etmedi. Çünkü hâlâ bakıyordu.

"Kıza ne demeli? Seni gözleriyle yiyecekti! Sinir oldum." sevgilisinin sözlerini duymamış gibi devam ediyordu Giray. Yavaş yavaş öfkesinden Bilge de nasibini alıyordu. "Sen niye elini sıkıyorsun adamın küçük hanım?" Gülnihal denen kıza olan siniri Giray'ın bu sözleriyle daha da artan Bilge olduğu yerde kalarak öfkeli bakışlarını Giray'a çevirdi.

"Birincisi bana 'küçük hanım' deme! İkincisi, nezaket gereği elimi çekemezdim herhalde! Sen de o kızın elini sıktın!" sevgilisinin atarıyla ellerini beline götürdü Giray.

"Allah Allah! Kızı gözüm görmedi bile. Sağolsun herifin teki senin ağzının içine düşmek üzereyken ona dikkat edemedim." el kol hareketleriyle sinir hâlinde konuştuktan sonra birkaç saniye duraksayıp, kollarını göğsünde birleştirmiş olan Bilge'ye geri döndü. 

"Şuradan gidene kadar yanımdan ayrılma da ben de birinin kafasını gözünü kırmadan şuradan ayrılalım güzelim ya. Kuzey yüzünden ne hâllere düştük!" Giray'ın yumuşamış sesi ile yavaş yavaş sakinleşti Bilge. Kollarını açtıktan sonra, Giray'ın omuzlarının üzerinden boynuna doladı.

"Sen de benim yanımdan ayrılma! O kızın gözü göz değil çünkü. Bak iki dakikada nazarı değdi. Tartışmaya başladık." Bilge'nin bu hareketiyle ellerini onun beline doladı Giray. Yavaş yavaş ona doğru yaklaşırken "Sen beni kıskandın mı?" diye gülümseyerek sormayı ihmal etmedi. Genç kızın dudağının kenarına öpücük bıraktıktan sonra sıkıca beline sarılıp saçlarının kokusunu içine çekti.

Giray'ın sarılması ile huzuru yerine gelmişti Bilge'nin. Sevdiği insanın kollarında olmak, onun sevgisini hissetmek muazzam bir duyguydu. "Kıskanmadım da! Kızın bakışları rahatsız etti sadece." diye olayı geçiştirdi. Kıskanç bir sevgili olmak istemiyordu ama Gülnihal denen o kız sinirlerini bozmuştu.

Yavaşça kollarını ayıran Giray'ın uzaklaşmasıyla kaşlarının kalktığını gördü. "Kıskanmadın yani?" Genç adam hiç inanmış gibi durmuyordu. İnat ederek kafasını iki yana salladı Bilge. Daha sonra omuz silkerek "Cık." dedi. "Kıskanmadım. Niye kıskanayım?" diye de devam ettirdi. Giray'ın inanmadığını belli eden bakışlarını gördükten sonra hızla çenesini dikleştirdi.