Kız Lisesi (gxg)

63.bolum

*İyi okumalar 🖤

Odaya çıktığımda dış kapının sesini duymuştum. Sinirle yatağa tekme attım. Her şey çok basitken, zorlaştıran şeylerden nefret ediyordum. Odanın kapısı hızla açıldığında başımı çevirdim. Masal da sinirle bana bakıyordu, harika.

"Arkadaşımı evden kovdun!"

Alayla güldüm.

"Arkadaşın ilişkimiz hakkında saçmalarken niye sesin çıkmadı?"

Bana kötü davranan birine iyi davranmama gerek yoktu. Karşı okuldaki erkekler mi? Bence konuşmamız gereken sey buydu.

"Sadece şaka yapıyordu! Bu kadar tepki vermene gerek yoktu. Bana bile diklendin!"

Elimi saçlarımdan geçirip "Biz birbirimize hep dikleniriz!" dedim.

Karşıma geçip kollarını birbirine bağladı. Azar çekmeye hazırlanıyordu. Az önceden beri azarlanıyordum zaten.

"Geçmişe takılı kalmış durumdasın. Hiç bir şeyi düzeltmeme izin vermiyorsun."

Şokla ona baktım.

"Ben mi"

Buna inanamıyordum. Hiç bir şey yapmazken neye engel olmuştum acaba?

"Mera sana kızgın ama gülüp geçsen düzelir. Sen ise geçmişteki olayları açıyorsun."

"Sen kapamaya çalışıyor musun sanki!"

Ellerini göğsünden çekip üstüme yürüdüğünde bu işin tatlıya bağlanmayacağından emin oldum. Daha kötüye gidecekti.

"Takıntılı olduğumu biliyorsun! Sen açmadan ben açmıyorum."

Kafamı iki yana salladım. Suçlanmak istemiyordum.

"Senin takıntılarınla yeterince baş ettim Masal. Her zaman kendini haklı görmeyi kes. Ortada olay bile yoktu."

Güldüğünde bunun sinirden olduğunu biliyordum.

"Hala anlamıyorsun ya! Olay yokken ben mi çıkardım? Yeliz'i ben mi çağırdım ya da tüm geçmişi önüne ben mi serdim?"

Tabi asla haksız olduğunu kabul etmeyecekti.

"Şu an konu Yeliz mi?"

"Konu en başından beri oydu! Her şeyin suçlusu o görmüyor musun! Geldi ve huzurumuz kalmadı. Mera da onun yüzünden gergin. Bir tek sen bunu anlamıyorsun!"

Salak olan bendim.

"Masal sen kafayı Yeliz'le bozmuşsun. Konu senin bana saçma sapan tripler yapman ve en yakın arkadaşının davranışları. Benimkinin değil."

Eliyle saçlarını yolduğunda "Yapma şunu" dedim.

"Nasıl bu kadar kör olabilirsin!"

"Sen nasıl bu kadar kindar olabilirsin!"

Yüzüme sertçe bakmaya başladı. Ben de ona aynı şekilde karşılık verdim. Geri adım atmayacaktım. Çünkü ne zaman geri adım atsam o iyice öne doğru ilerliyordu.

"Konuya hiç bir zaman benim açımdan bakmadın! Sevgiliyiz ve sen hala sadece kendi pencerenden bakıyorsun!"

Cümlesini bitirdiğinde ofladım. O da kendi penceresinden ayrılmıyordu. Belki de onu zorla ayırmalıydım. Çünkü olaylar benim için onun için olduğundan çok farklıydı.

"Bakmayı denemediğimi mi sanıyorsun! Lise hayatım, hatta ortaokul hayatım boyunca ne günah işledim de bana bıçak biledin diye düşündüm! Seninle değil Yeliz'le arkadaş olduğum için mi? Sen kendinle arkadaş olmanın ne kadar zor olduğunu biliyor musun?"