59.bölüm

6.9K 518 181
                                    

*iyi okumalar 🖤

Eve gelene kadar soğuk atmosferin içinde donmuştum. Masal'la Yeliz gayet sıcak konuşsa bile o konuşma gözlerine yansımıyordu. Eve girdiğimizde arkamdan ölümcül bir enerji alıp onlara döndüm. Birbirlerine bakıyorlardı. Ben de diyordum bir ürperdim ama niye?

"Yeliz yoldan geldin uyu sen istersen." dedim.

Aslında Masal'la yalnız kalmak istiyordum. Masal "Bencede canım. Uyu hadi." dediğinde gülmemek için dudaklarımı dişledim.

Gerçekten ona karşı iyi olduğunu bana göstermeye çalışıyordu. Tabi bunu yutmuyordum. Rol yaptığı belliydi. Yine de izlemek keyifli olduğu için bunu bilmezlikten gelecektim.

"Uykum yok. Yolda uyudum."

Yeliz gülümsediğinde omuz silktim.

"Sen bilirsin. Üstümü değiştirip geliyorum."

Merdivenlere yöneldiğimde onlardan ses gelmemişti. Odama girip üstüme daha rahat bir şeyler giydim. Küçük bir takırtı sesi duymuştum. Dolabı kapatıp kapıya doğru baktım. Sonra umursamadan işime devam ettim. Saçımı da bağlayıp aşağı indim.

İkisini sessizce otururken görünce biraz şaşırmıştım. Tabi yerdeki parçalanmış biblo beni daha da şaşırttı. Bu öğlen atılan da değildi çünkü onu toplamıştım. Takırtının kaynağı belli olmuştu.

Annem geldiğinde evde dekoratif kalmadığını görüp beni gebertecekti.

"Buna ne oldu?"

İkiside bana baktığında yeri işaret ettim. Arkama dönmeme kalmıyordu.

Masal "Yeliz yanlışlıkla düşürdü." dediğinde Yeliz'e baktım.

Yine kafasına biblo yememişti umarım.

"Tanem geçerken çarptım üzgünüm."

'Sorun yok' anlamında kafamı salladım. Nasıl oldu da sehpanın ortasında duran bibloya çarptın diye sormak istemedim. Zaten tahmin ettiğim bir şey vardı. Clubun tuvaletinde olan gibi.

Yeliz yerde yatarken Masal onun karşısındaydı. Her ne kadar kendi düştüğünü söylese bile öyle olmadığını tahmin ediyordum. Üstelik dudağı gerçekten kötü kesilmişti. Clubun karanlığında Yeliz bak dediğinde bunu görmemiştim ama yine de bunu Masal'ın yaptığını düşünmek istemiyordum.

İtmek, biblo fırlatmak neyse de birini kesecek kadar ileri gitmezdi. Buna inanmak istiyordum. Özellikle şu an bana masum masum bakarken.

"Aç mısınız?"

İkisi de kafasını salladı.

"Ben de açım yemek yapsanıza ya."

Kendimi koltuğa attığımda Masal bana gülmüştü. Ona göz kırptım.

"Sana izmir kumru yapabilirim."

"Kıyafetlerimi değiştireyim hazırlarım bir şeyler."

İkisi de aynı anda konuşmuştu. Yine o soğuk havayı hissedip geriye doğru yaslandım.

"Üstünüzü değişmeyecek misiniz?"

İkisi de kıyafetlerinin yeni farkına varmış gibi kalktı. Yeliz odasına giderken Masal "Senden giyiniyorum aşkım." deyip benim odama çıktı.

Ben de derin bir nefes aldım.

Katliam yaklaşıyor gibi hissediyordum. Masal delirmeden önce ki son çıkışta gibiydi. Yeliz'e önceki gibi saldırırsa ne yapacağımı şimdiden düşünmeye başladım.

Kız Lisesi (gxg)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin