Veracity

Wakas

"The Veracity World In The Middle Of Us" mahina kong wika.

Binuklat ko ito, tulad noong una ang unang pahina ay limang letra lamang ang nakasulat.

Nilipat ko kaagad sa pangalawang pahina ngunit wala na akong liwanag na silayan bagkus may nakaguhit rito na isang babae na nakahiga sa damuhan.

Tinitigan ko muna saglit ang larawan na nakaguhit.

Bigla kong nabitawan ang libro dahil sa aking pag kabigla ng mapag tanto ko na ako pala ang babae sa larawan.

Sobrang bilis ng pag tibok ng aking puso at pinag papawisan na rin ako ng malamig.

Pinulot ko ang libro na nasa sahig, kailangan ko pang makita ang mga nasa susunod pang pahina.

Binuklat ko ang libro hanggang sa pangatlong pahina. Hindi tulad sa pangalawang pahina maharil ang nilalaman nito ay puro lamang sulat.

Nanginginig ako dahil lahat ng mga nakasulat dito ay puro mga nasa isip ko noong mga oras na naliligaw ako sa St. Paul.

Nandito rin ang pag kikita namin ng matandang babae. Lahat ng pinag usapan namin ng matanda ay nakasulat dito.

Tinignan ko pa ang mga ilang pahina, lahat ng panyayare sa'kin sa loob ng libro ay nandito. Pati na rin noong napanaginipan ko ang nanyare sa aking pamilya.

Hindi ko mapigilan mangilabot. Nakakapang hina at mas lalo nakakatakot.

Kinuha ko ang aking cellphone at tinignan sa google kung anong meron sa libro na ito.

Ilang beses kong sinubukan na i-search ang pamagat ng libro ngunit walang lumalabas na kahit ano.

Sobrang misteryo ang nanyare sa'kin. Alam ko na totoo ang lahat dahil nasa libro lahat ang pang yayare sa'kin.

Kahit ang aking pangalan ay naroroon, kitang kita rin sa larawan na ako ang babae na nakahiga sa damuhan.

Nakauwi na nga ako sa totoong mundo ngunit hindi ko pa rin alam ang kasagutan kung bakit ako napunta sa libro at sa paanong paraan ako nakapasok doon.

Alam ko na kung ikwekwento ko 'to sa iba ang posibilidad na isipin nila sa'kin ay isa akong baliw. Walang kahit sinu'man ang maniniwala sa'kin.

Makalipas ang isang buwan...

"Manood na tayo ng basketball, final naman na" pang anyaya sa'kin ni Mika.

Intrams kasi ngayon sa aming paaralan at ito rin ang pinaka ayaw ko na event ng school marahil wala naman ako masyado ginagawa.

Kaya lang naman ako pumasok para sa attendance. Kanina pa rin kami lakad ng lakad dito sa buong paaralan kaya sobrang sakit ng aking paa.

"Ikaw na lang mag punta roon. Sobrang sakit na talaga ng aking paa" wika ko.

Sumimangot ang kanyang mukha ngunit pumunta rin naman s'ya mag isa sa loob ng Gym para manood.

Minasahe ko ang aking paa. Namumula na rin ito. Sa sobrang laki ng paaralan imposible na hindi sumakit ang iyong paa kung lilibutin mo ito ng buo.

Umabot ng isa't kalahating oras akong nakaupo rito kaya na pag pasyahan ko na lumabas muna ng paaralan. Sigurado naman ako na matatagalan bago bumalik si Mika.

Habang papalabas ng skwelahan ay marami akong nadadaanan ng mga tindahan. Mga mag aaral lang rin naman ang nag titinda rito ngunit na pukaw ang aking atensyon sa tindahan ng mga kwintas.

Bigla na lang ako napahawak sa aking kwintas na galing pa kay Rio. Simula nang makauwi ako ay hindi ko na ito hinubad pa. Ito lang ang meron ako at ang mga alaala na nasa aking isipan habang kasama ko pa si Rio.