Veracity

Kabanata 10

Hindi ko kinakausap si Rio simula nung isang araw. Kahit na pinuntahan n'ya ako kahapon rito sa bahay ay hindi ko s'ya hinaharap, wala pa rin sa'king isipan na makipag ayos sa kanya.

"Ate, may pinag awayan ba kayo ni kuya Rio" wika nito. Nandito kaming dalawa ni Ashley ngayon sa may hardin at nag dradrawing ng kung ano-ano.

"Wala naman bakit?" Pag sisinungaling ko sa kanya.

"Kahapon kasi napansin ko na ang tagal n'ya nag hintay sa sala natin tapos hindi mo naman s'ya pinuntahan. Ngayon naman text ng text sa'kin kinukulit ako na kausapin ka raw pero tinanong ko yung dahilan sabi n'ya sayo ko raw tanungin"

"Hayaan mo s'ya" wika ko. Pinag masdan ko ang aking gawa. Hindi naman nag kakalayo sa totoong itsura ng aming bahay. Hindi ko maiwasan na mangulila ngayon dahil ilang araw na din ang lumilipas simula nung napadpad ako rito.

Sinilip ko ang ginuguhit ni Ashley. Isa lamang 'to simpleng bulaklak at katulad ito ng mga bulaklak rito sa aming hardin. Kung pag babasehan ang ganda ng likha ni Ashley kamukhang kamukha nito ito at sobrang makatotohanan.

"Bakit hindi mo s'ya kinakausap?" Tanong ulit ni Ashley. Umupo ako ng maayos at nag buntong hininga.

"Naiinis lang ako sa kanya dahil pag iwan sa'kin do'n sa may gilid ng swimming pool" wika ko.

"Tapos? Ano nanyare?"

"Wala. Nabastos ako nung isa sa lalaki roon" tumigil me bahagya at humiga sa mga dahon rito "Ang gara din kasi n'ya. Parang kakaiba yung mga kilos n'ya 'di tulad nila Steve. Syempre babae rin ako, naguguluhan paminsan minsan"

"Bakit? Nag bibigay ba s'ya ng motibo?" Wika ni Ashley. Bigla ako napaisip, baka sa'kin lang may isyu ang lahat at para kay Rio ay wala lang iyon. Baka tingin lang n'ya saakin ay kaibigan lang pero ako nag bibigay ng mga kahulugan sa kanyang mga kinilos.

"May gusto ka ba sa kanya, ate?" Tanong muli ni Ashley. Tinignan ko s'ya ngunit abala pa rin s'ya sa kanyang iginuguhit.

"Hindi ko alam pero ayoko na mag kagusto sa kanya" wika ko.

"Bakit mo naman pinangungunahan yung sarili mo? Tsaka sa tagal ko nakilala si Kuya Rio alam ko na mabuti s'yang tao" pag tatanggol n'ya kay Rio. Tumingin ako sa kalangitan at itinaas ko ang aking kamay. Umakto ako na nahahawakan ko ang mga ulap sa kalangitan. Ano kaya sa piling kung mahahawakan ko ang mga ulap?

"Kung sakali mahulog ang aking loob sisiguraduhin ko na pipigilan ko ito dahil kung hindi alam ko sa bandang huli ay ako lang rin ang mahihirapan" wika ko.

Hindi na muli nag tanong pa si Ashley at ako naman ay pumikit na at dinama ang sariwang hangin. Sana ay hindi mahulog ang aking loob kay Rio dahil baka hindi ko ito mapigilan at pati ang mga plano na aking hinanda ay masira lamang dahil sa pag mamahal.

"Ate gising na. Pasok na tayo sa loob mukhang uulan" wika ni Ashley kaya napadilat ako. Hindi ko akalain na nakaiglip na pala ako rito sa hardin. Tinignan ko ang kalangitan at totoo nga mukhang may nagbabadyang parating na ulan.

Tinulungan ko si Ashley na linis ang aming mga gamit upang makapasok kami kaagad sa loob dahil baka biglang bumuhos ang ulan.

Pag pasok sa loob ay dumeretso na kaagad ako sa aking kwarto at dinisplay ang aking gawa sa pader ng aking kwarto. Maganda na rin kung lagi ko ito nakikita tuwing pag mulat ng aking mata sa umaga. Para kahit papaano makaramdam ako ng lakas ng loob upang gawin ang aking misyon.

Mga ilang sandali ay buhos na ang malakas ng ulan. Sumilip ako sa aking bintana at nasilayan ang bawat patak ng ulan. Ang mga puno na parang sumasayaw dahil na rin sa lakas ng hangin dulot nito.