Unicode
ခေါင်ရမ်းတစ်ပွင့် မှသည်...
အိမ်ကို မြန်မြန်ပြန်ရောက်ချင်ပြီဆိုကာမှ အသွားတုန်းကစိတ်ဇောနဲ့ မဝေးခဲ့တဲ့ ခရီးကအခုတော့ အကွာအဝေးမိုင်ပေါင်းအင်္သချေများစွာကို ကျော်ဖြတ်နေရသလိုပင်။
နောက်ကနေ ထိုင်လိုက်ရတဲ့ ကောင်လေးကတော့အေးအေးဆေးဆေး မနက်ခင်းလေလေးကတဖြူးဖြူးနဲ့ဆိုတော့ နေလို့ကောင်းပေါ့။ အရှေ့ကနင်းနေရတဲ့သူက အသက်ထွက်မတတ် ဟောဟဲလိုက်နေပြီ။ ဘယ်လိုပဲ လူမဟုတ်ဘူးပြောပြော ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းနင်းတာထက်တော့ ပိုလေးတယ်။
"ငြိမ်ငြိမ်နေကွ ဒီကမှမောပါတယ်ဆို"
နောက်ကနေ ငြိမ်ငြိမ်မနေဘဲ ခါးကိုလာလာတို့နေလို့ အော်ပြောလိုက်သည်။ သိပ်မယားတတ်ဘူးဆိုပေမဲ့ စက်ဘီးစီးနေတဲ့အချိန်တော့ မတော်တဆမဖြစ်အောင်ရှောင်ကြဉ်သင့်တယ်မဟုတ်လား။
"ဟာ ဒီအတိုင်းလေး ဖက်တာကို၊ ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
နောက်ကိုမမြင်ရလို့သာ။ အခုချိန် ဆူပူတ်ပူတ်မျက်နှာဖြစ်နေမယ်ဆိုတာ သေချာပေါက် အတတ်ပြောနိုင်တယ်။
"ဒီမှာ မောနေပါတယ်ဆို၊ အိမ်ကိုမြန်မြန်ပြန်ပြီး ဖေဖေနဲ့မေမေ့ကိုပြောပြချင်နေလို့၊ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေနော်၊ မစနဲ့တော့"
ချော့မော့ပြောလိုက်တော့လည်း ဘာအသံမှထပ်ပြီး ထွက်မလာတော့။ သေချာပြီ ကောင်လေးစိတ်ဆိုးသွားပြီ။
"စိတ်ဆိုးသွားတာလား"
စက်ဘီးကိုအရှိန်လျော့ကာ နောက်ကိုခေါင်းအလှည့် ဘယ်ဘက်လမ်းကြားထဲက ကိုရင်လေးတစ်ပါး ပြေးထွက်လာတာမြင်တော့ လက်ကိုင်အား အမြန်ဘေးကို စောင်းချလိုက်ရသည်။ မဟုတ်ရင် တိုက်မိမှာ။
ကိုရင်လေးကတော့ ဘာမှမဖြစ်သလို သပိတ်လေးကိုင်ပြီး ပြေးထွက်သွားလေရဲ့။ ကြည့်ရတာ သူတို့အုပ်စုနဲ့ကွဲသွားလို့ ပြေးလိုက်နေရတာထင်တယ်။
"အား..!!!"
ကောင်လေးရဲ့ အသဲခိုက်မတတ်နာကျင်စွာအော်သံကြောင့် အရှိန်လျော့ပြီးသား စက်ဘီးကို ရုတ်တရက် ရပ်ပစ်လိုက်ကာ နောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
စက်ဘီးကို ဒေါက်ထောက်လိုက်ကာ လူပါဆင်းလိုက်ရင်း..
"ဘာဖြစ်တာလဲ"
YOU ARE READING
ခေါင်ရမ်းတစ်ပွင့် မှသည်...(Completed)
Fantasyသင်္ချိုင်းမြေ၌ ပေါက်ရောက်နေသည့် ခေါင်ရမ်းပင်မှ ခေါင်ရမ်းပန်းလေးတစ်ပွင့်တွင် မှီခိုနေထိုင်နေသော အဖော်မဲ့ ဝိညာဉ်လေးတစ်ခု... ထိုပန်းလေးကို ခူး၍ အိမ်သို့ယူဆောင်သွားသော ကောင်လေးတစ်ယောက်... ဝိညာဉ်လေးက ထိုကောင်လေးနောက် တစ်ကောက်ကောက် လိုက်နေတဲ့အခါမှာတော့...
