Desiring Vince (Completed)

Chapter 15

This will be the last chapter of Desiring Vince! Thank you for reading all the way here, hope you enjoy this short story and continue to support my upcoming stories! Thank you and God bless! 

After chapter 15 will be the epilogue, enjoy and happy reading! Love lotsss!!!

____________________________________

CHAPTER 15

"Ilang araw ka naman sa Pinas?" Ate asked, I decide to book a flight pa Cebu sana pero naisip kong umuwi muna sa Manila.

"'Di 'ko pa alam, nandito naman si Maureen maaasahan naman siya sa hotel." 

It's been 7 momths since Vince pulled that surprise, after that ay nalaman din nila Dad ang nagyari dahil na rin siguro sa kadaldalan ni Ate. Siguro kung ikakasal ako ay buong mundo ang makakaalam dahil sa kaingayan niya.

"Sige... I'll call Mom na uuwi ka rito." She lazily said.

"Diba nasa bahay lang sila? Weekend ngayon ah, wala ka sa bahay 'no?" 

Every weekends kasi ay hindi naalis ng bahay ang parents namin dahil ayun nalang daw ang oras nila para sa isa't isa. Masyado pa ring maaga, I bet it's still around 6 AM in there.

"May night out lang kagabi," She reasoned out kaya napaismid ako sa sagot niya.

"Night out ba talaga?" 

"Oo nga, sige na call me kapag nasa airport kana para maipasundo kita." 

"Alright," Nagpaalam na kami sa isa't isa bago ibaba ang tawag.

Napapadalas ang labas ng isang 'yon, ayaw ayusin ang buhay niya. Kung nagpakasal na lang siya at nagkaroon ng sariling pamilya edi baka natuwa pa ako sa kaniya.

"Sir nabook ko na po kayo ng flight," Napatingin ako sa sekretarya ko nang magsalita siya kaya ngumiti ako sa kaniya.

"Thank you Maureen, maasahan ka talaga. Anyways I'll be gone for a while dahil aasikasuhin ko na ang businesss sa Cebu, dating gawi alright?" She smiled widely at me.

"Copy Sir!" Tumango ako sa kniya kaya lumabas na siya. 

Nang gabi ding 'yon ay inayos ko ang mga gamit na dadalhin ko pauwi ng Pinas, sinabihan ko na rin si Vince tungkol dito sadly hindi siya makakapunta sa airport para sunduin ako dahil nasa Batanes siya ngayon para sa business niya.

Duffel bag lang ang pinaglagyan ko ng kaunting gamit ko dahil may mga gamit naman ako sa pinas at magdadalawang taon palang naman nang huli akong umuwi roon. 

Nagunat ako nang makalabas ng airport, napalingon din ako dahil usapan namin ni Ate na may susundo sa akin ngayon. Nakita ko naman ang isang pamilyar na mukha kaya agad ko itong nilapitan.

"Aaron?" Pagtatanong ko dahil nakashades ito at nakatungo sa cellphone niya.

Nag angat ito ng tingin sa akin saka ngumiti. "Mike!" Bati nito.