Running Through The Waves (Isla Vagues Series #1) COMPLETED

Kabanata 36

Kabanata 36:
Ring

"Nasaan na kayo?" nasa tenga ko ang phone at kausap si Zaijan habang dinadama ko ang banayad na samyo ng hangin sa aking mukha. We're already in Kairus yacht to Isla Vagues. Naghihintay na ito sa Cadiz City sa Negros Occidental at patungo na kami ngayon sa Cebu kung nasaan ang Isla Vagues.

Maaga kaming umalis kaya sa buong biyahe namin sa lupa ay tulog lang ako. Iyon din ang gusto ni Kairus para makapagpahinga ako. He's in his phone too and talking to Zildious, his cousin about the shipyard in Quezon. Ilang hakbang lang ang layo namin sa isa't-isa. His back is leaning against the railings while he's saying something. Ang mga mata niya ay nakatuon sa akin at nangingiti ako.

Iniwas ko ang tingin ko sa kanya para makausap na ng maayos si Zaijan sa phone. May hands is in the railings while I'm watching the yacht on surging the ocean waves.

"Patungo na sa Isla Vagues, ilang minuto na lang siguro." sagot ko kay Zaijan. Ang mahaba kong buhok ay sumasayaw sa malakas na hangin at dinadama ko ang tanghaling sinag ng araw. It's been a long time after I smell the salty water and feel the scorching heat of the sun.

"Hmm, sasalubungin ko kayo kung ganoon." kumunot ang noo ko sa sinabi ni Zaijan sa kabilang linya.

"Ha? Paano mo kami sasalubungin?"

"Tatayo ako sa dalampasigan tapos iaangat ko ang dalawang braso ko para sa pagsalubong ko sa inyo." umikot ang mga mata ko sa sinabi niya at narinig ko naman siyang tumawa.

"Kidding, I'm here in Isla Vagues, Kassidy went home since she heard Kairus is going here." he answered and I nodded even he can't see me.

"Okay, I can see now the small island of Isla Vagues but I can't see you in the shore lifting your hands to welcome us." tumawa ako.

"Papaalis pa lang kami. Ang bagal ng kasama ko." alam ko na agad kung sino ang tinutukoy niya sa biglang pagseseryoso ng tinig. Natapos na rin naman ang usapan namin at nang ibaba ko ang phone ay ang saktong pagpulupot ng mga kamay sa bewang ko.

Mabilis akong napahawak sa braso niya at napatingala kay Kairus na ang mga mata ay nasa maliit pang Isla sa paningin namin mula rito.

"You should sleep when we arrive in your house. Hindi ka pa natutulog simula kaninang biyahe." sabi ko sa kanya habang pinaglalaruan ang daliri niya na nasa tiyan ko. Tinuko niya ang baba sa balikat ko at ramdam ko ang banayad niyang paghinga.

"Hmm, your cousin will welcome us in the port right? I can't entertain them in welcoming in my house if I'm asleep."

"Don't think about him. Ako na lang ang kakausap sa kanila habang tulog ka."

"I want to embrace you while I'm falling asleep. Nasanay na ako na matutulog na katabi ka." tumaas naman ang kilay ko sa sinabi niya at bahagya pang natawa.

"But your tired Kairus. You should sleep. Pagod ka na." siya naman ngayon ang nanliit ang mga mata sa akin.

"Alam mo kung ano ang tunay na kahulugan sa akin ng salitang pagod, Kayeziel." mabilis na nag-init ang pisngi ko nang mapagtanto ang sinasabi niya. Gigil kong kinurot ang daliri niya at tumawa lang siya.

"Finally, five years and I'm home with you again." sumiklab sa pagdagundong ang puso ko ng marinig iyon. Sabay naming pinagmamasdan ngayon ang Isla na pinalilibutan ng kulay asul na kumikinang na tubig, masagana at malusog na kulay berde na mga nakahilerang puno.

My heart lurches seeing the Island with the man I only love and will love endlessly in my whole existence. Nag-init ang mga mata ko kasabay ng puso. I feel like floating while having a contented feeling and peace that we'll go home now finally. Ngayon pa lang, unti-unti nang nawawala ang takot at pag-aalinlangan ko sa pagbabalik kasama ang masasamang ala-ala na hinahabol ako sa mga nagdaang taon.