ေနမင္းကမထြက္ေသးဘူးသူကနိုးေနျပီ
သူ့မ်က္လံုးေတြဟာ က်ိန္စာမိထားသလားထင္ရေအာင္ ညဆိုေတာ္ေတာ္နဲ့မအိပ္ေပမယ့္ မနက္ဆိုေနမင္းထက္ေတာင္ဝီရိယရွိပါတယ္....
ေဘးက လူသားဟာ အေနြးထည္ဝတ္ထားတာေတာင္ ေစာင္ပံုထဲမွာခပ္ေကြးေကြးေလး...
သူနည္းနည္းလွုပ္တာနဲ့ထိုလက္ကေလးေတြဟာဟိုစမ္းဒီစမ္းနဲ့သခင္ကိုရွာေနတဲ့ေခြးေပါက္ေလးလိုပါပဲ
အိပ္ယာထဲကထထခ်င္း နဖူးကိုနမ္းလိုက္မွ ျပံဳးေယာင္သမ္းသြားတဲ့နွုတ္ခမ္းတစ္စံုဟာလွပလြန္းတယ္
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြအနာဂတ္ေတြကိုစိတိမဝင္စားတဲ့လူဟာ အျပံဳးတစ္ခုကိုေတာ့ျမတ္နိုးပါတယ္ဆိုပဲ ge ရဲ့
အိပ္ေနတဲ့လူကိုေစာင္အသာယာေလးျခံဳေပးလိုက္ျပီးမွထြက္လာခဲ့တယ္....
ေနမထြက္ေသးေတာ့နွင္းေတြပိုထူေနလိုက္တာ ျခံထဲကသစ္ပင္ျကီးေတြက္ုိေတာင္ေသခ်ာမျမင္ရပါလား
နွင္းထူထူေတြကိုေငးရင္း သူဟာ ၅နွစ္အရြယ္ဘဝကိုျပန္ေရာက္သြားသလိုခံစားရတယ္
လူတစ္စုဟာ မနက္ေစာေစာနွင္းထူထူေတြျကားမွာအလုပ္ရွုပ္ေနျကတာေပါ့
ငိုသည္းသံေတြ ျပတ္ရွသံေတြနဲ့ ....
"မလုပ္ပါနဲ့က်ြန္မတို့ကိုခ်မ္းသာေပးပါရွင္...တဲ့'
ေဂဟာမွဴးရဲ့တုန္တုန္ရီရီ ေတာင္းပန္သံဟာ ဂ်ာမန္သံခပ္ဝဲဝဲရယ္....
သူမေဘးမွာေတာ့ ျခံေစာင့္...
ျခံေစာင့္ဦးေလးျကီးဟာ ရင္ဘတ္ေဟာင္းေလာင္းနဲ့ျငိမ္သက္ေနရွာျပီ....
လူစုထဲကတစ္ေယာက္ဟာ ေဂဟာမွဴးရဲ့ဆံပင္ကိုစုကိုင္ျပီးလည္ပင္းထက္ကိုဓားေရာက္သြားျပီးေနာက္မွာေတာ့....
သူတို့ေဂဟာကကေလးေတြဟာ က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ျကပါေတာ့တယ္
သူပဲ....သူတစ္ေယာက္ပဲ....ျကက္ေသေသကာမတ္တပ္ရပ္ေနမိတယ္ ...
အသက္မနည္းျကီးေနတဲ့အစ္ကိုအစ္မတစ္ခ်ိဳ့ထြက္ေျပးျကေပမယ့္ ေသနတ္သံအဆံုးမွာျငိမ္သြားျကတဲ့လူေတြခ်ည္းပါပဲ.....
အနီေရာင္ေသြးေတြ...အမ်ားျကီးပဲ
တစ္ခ်ိဳ့ကိုဖမ္းေခၚသြားတာတရြတ္တိုက္..
တစ္ခ်ိဳ့ကိုေတာ့ေနရာတင္ လက္စသတ္လိုက္ျကတာ
သူပဲက်န္ေတာ့တယ္ ေျကာက္လြန္းလို့သူအသံပါမထြက္ေတာ့ဘူး..
လက္ျကမ္းျကမ္းျကီးတစ္စံုသူ့ဆီအလွမ္းမွာ
YOU ARE READING
WORDS🍀💚(complete)
Fanfictionေအာက္ဆံုးကေန အေပၚဆံုးအထိ ေလ်ွာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ လမ္းခရီးတစ္ေလ်ာက္လံုး မင္းေလာက္ ကိုယ့္အတြက္ျပည့္စံုတဲ့လူမေတြ့ဖူးဘူး ကိုယ့္ရဲ့သည္းငယ္🖤 #xiao zhan က်ေနာ္တို့ ျကားမွာ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ စကားလံုးေတြမလိုအပ္ခဲ့ပါဘူး ခုေရာ ေနာက္ေရာ ခင္ဗ်ားက က်ေနာ့္အတြက္ #wang y...
