Sillage | jikook

14|görebildiğim tek manzara onun okyanus gözleriydi

song|billie eilish- ocean eyes

kitabın şarkısı multide :') iyi okumalar

Kabus gibi geçen saatlerin sonunda kavga nihayet bitmişti, Jimin'in yanına gitmiştim ve durulmayan öfke dalgalarına karşı onu sakinleştirebilmiştim. Şimdi daha sakindi, kanayan ellerini yıkamasına yardım ettiğimde, kendini daha iyi hissediyordu. Revire gitmek istememişti ısrarlarıma rağmen.

Bana kavgaya alışık olduğunu ve hiçbir kavgasının sonucunda revire veya hastaneye gitmediğini söylemişti. Durduramadığı öfkesinin cezasını yine kendisi veriyordu. Kanamaktan korkmuyordu, onu tanıdığım günden beri kanıyordu.

Hem bedeni hem ruhu.

Onu yalnız bırakmak istemiyordum. Kanayacağı zaman belki yaralarını iyileştiremeyebilir veya izlerini silemeye bilirdim. Ama sarabilirdim. Çünkü ben yaraların sadece sarılabileceğini ondan öğrenmiştim.

Biz yaralarımızı saracaktık beraber. Kanayacaktık, belki de Jimin'in son kavgası olmayacaktı bu. Her şey belki de başlangıçtı ama bunun gözümü korkutmasına izin vermeyecektim. Onunlayken yeşeren cesaretimi hep taze tutacaktım.

Müdür odasına girdiklerinde, arkadaşım Yoongi'yi daha iyi görmüştüm. Kaşında ufak bir yara bandı ve elmacığında morarmaya yakın bir yara izi vardı. Üzerindeki kanla kaplı üniformasını değiştirmişti. Aynı şekilde Taehyung ve Hoseok'un da ondan bi farkı yoktu. Jimin ise yanında yedek kıyafet dahil, okul çantası bile taşımadığı için ve revire bile gitme gereği duymadığından üçünden de daha beter görünüyordu.

İçeriye girdiğinde yine suçlu imajı verecekti. Sanki bütün hata ondaymış gibi müdür de ona gore hesap soracaktı. İçeriye girmeyi ne kadar çok istesemde, izin vermeyeceklerini bildiğimden okul koridorunda, müdür kapısının önünde bekliyordum.

Saatler gibi gelen fakat dakikalarca süren zaman içerisinde sonunda müdürün odasından teker teker çıktıklarında Yoongi omuz silkerek bana önemli bir şey olmadığını ima ettiğinde, kaşındaki yara bandını okşyarak yanıma Hoseok ile beraber girdi.

"Ne oldu? Ne dedi Bay Lewang?" Merak ve endişe duygusuyla sorduğumda, gözlerim kapı arasından hâla içeride olan Jimin'e kaydı. Bay Lewang bir şeyler söylesede pek dinlemiyordu.

Yoongi yorgun bir sesle,"Bize uyarı cezası verdi, Jimin ve Taehyung'a da. Ama bilirsin, bu onların ilk hatası olmadığı için Bay Lewang'tan ekstra öğüt ve azar işitiyorlar." cevap verdi.

Usulca başımı anladım dercesine salladım. Jimin ve Taehyung'un çokça kavga olayları olmuştu, okuldan uzaklaşma cezası almasını bile beklemiştim ve bu beni endişelendirmişti.

Ufak bir uyarı cezası ile kurtulmalarına sevinmiştim. Bu kavga olayı fena halde canımı sıksa da, daha fazla deşip olayı yine gün yüzüne çıkarmak istemiyordum. En azından şimdilik, ikisi de öfkelerini yutana kadar.

"Hele bi' sen iyileş, okulda kavga etmek neymiş sonra hesaplaşacağız. Yoongi bir de sporcu ahlakına sahibim diye etrafta dolaşıyorsun, tanrım şu haline bak!" Azarlayıcı bakışlarımı Yoongi'nin yüzünde gezdirdiğimde bana mahçupça baktı. Hoseok'a bir bakış atıp bizi yalnız bırakmasını istedi. Hoseok anlayışla karşılayıp,"Okul çıkışı görüşürüz." diyerek yanımızdan uzaklaştığında yanıma yaklaşarak beni kolumdan tutup müdür odasının kapısından biraz uzaklaştırdı.

"Bak, kendimi haklı çıkarmaya çalışmıyorum. Ama eğer dangalağın biri benim en yakın arkadaşım hakkında alaycı konuşursa ağzının payını veririm. Ayrıca ben kavgayı başlatmadım, sadece alta kalmamak için lafımı esirgemedim. İlk yumruğu atan Jimin'di. O yüzden benim sporcu ahlakımı değil, takımdan atılan Jimin'in ahlakını sorgula." Söyleyeceklerini söyleyip, cevap vermemi beklemeden yanımdan uzaklaşıp koridordan çıktığında ardından seslensem bile dönüp arkasına bakmadı.