Magkabilang Mundo (BOOK1)

Kabanata 10

“Minsan kasi mas mabuti nang saktan ka nila kaysa magsalita ka. Para sa kanila walang silbi ang sasabihin mo dahil nakatatak na sa kanila ang maling ginawa mo. Pero, salamat kanina” Ginulo nito ulit ang buhok niya.

“Anong nangyayari dito ?”

Oh, andiyan na pala si Semasu?!

She leered when she saw his fucking face, it's annoyed the hell out of her.

“Ano ba sa tingin mo ang nangyayari ?”

“Hindi ikaw ang tinatanong ko” Suplado na ani nito.

“Eh, bakit ako ang tinitingnan mo?”

“Dahil na agaw nang mata ko ang pangit mong mukha!”

“Ohh, pangit pala ako? Hindi ako na inform eh. Pasensiya kana ha !”

“Nakita mo ba ang babae na 'yon ?” Sabay turo nito sa babae na naka-ngiti habang kinakausap ng mga matatanda.

Tumango si Louis.

“Isang katiting kalang sa kagandagan niya. Kaya sabihin kona sayo na ang pangit mo, Yubie.”

Napatigil si Louis. Ganun na ba siya kapangit at ganito ang pag-insulto sa kaniya ng binata? Comparing her with others can makes her mood ruined, she just don't like the idea of comparing her. Para kasing anong gawin niya, hindi parin siya matatanggap ng ina. It's like Mom comparing her from other's child. Nakikita niya 'yun noon paman.

Semasu insult her and it's not acceptable to her.

Ito ang kauna-unahang nasaktan siya.

“Oo, pangit ako. Masaya kana ?”

Tumawa ang binata sa kaniya.

“Oo, dahil gwapo ako!”

Hindi 'yun pinansin ni Louis at nanahimik nalang.

“Yubie!”

“Hanapin mo sa ibang baryo ang paki ko. Sobrang hangin kasi kahit baryo na ito kayang wasakin!”

“At isa pa. Hindi ka gwapo, nakita mo si Hiriku ?”

Tumango ito.

“'Yun ang totoong gwapo. Hindi man siya isang princepe at least kaya niyang protektahan ang binibini niya. Tingnan mo ang pagkatao niya, 'yun ang totoo na gwapo” Sabay irap ni Louis sa binata.

Mas lalong sumama ang templa ng mukha niya ng makitang papalapit ang dalaga. 

“Ayan na pala ang princesa mo”

Sa inis pumunta si Louis kung saan si Nay Sora. Nandoon rin si Eli at Hiriku. Ginagamot nila si Kuya Argon.

Napatigil siya saglit at tumingala sa itaas. Kamusta na kaya ang ina niya?

“Magandang umaga sayo, Princepe Luxe”

Narinig ni Louis ang boses ng magandang babae.

Malawak na ngumiti si Semasu sa harapan. Sa nakikita ni Louis, ingat na ingat si Luxe sa Princesa. Pero bakit pagdating sa kaniya, ang suplado niya at malamig?

Bakit ba siya nagtatanong sa sarili niya? Ganun naman ang pakikitungo sa kaniya ng ina. Sanay na siyang itratong parang basura.

“Ginagalak kong makita ka dito Princesa Viri. Isang buwan rin tayong hindi nag-kita”

“Ako rin Princepe Luxe. Inaabangan kita palagi dito pero malas at hindi kita nakita.”

Nilahad ni Semasu ang kamay sa Princesa at nakita niyang tinanggap 'yun ng dalaga.