Nie wiem co powinnam powiedzieć. No, to koniec. Tak chyba kończy się ta historia. Nie mam pomysłu na kontynuację. Może jeszcze kiedyś napisze jakiś rozdział specjalny, na przykład opisze ślub, albo coś takiego, ale to się jeszcze okaże. To jest moja pierwsza książka z gatunku romans jaką skończyłam. Każda poprzednia, którą zaczynałam szła do szuflady, bo nie wiedziałam jak, mogłaby się zakończyć.
Ciężko jest mi rozstać się z tymi postaciami. Naprawdę ciężko, bo naprawdę dużo czasu spędziłam na pisaniu ich historii i nadawaniu im charakteru. Lubiłam pisać tą książkę. Była odskocznią od pisania książek fantasy. Na moim profilu, w miejscu gdzie powinnam opisać samą siebie, są opisane też moje książki. I jeśli wogóle ktoś to sprawdza, to może zobaczy, że jest tam coś takiego jak „planowane”. Są tam jak narazie pomysły, które zamierzam zrealizować. Może kiedyś będzie ich więcej. Wszystko przyjdzie z czasem.
Coś może uda mi się jeczcze wymyślić. Oczywiście nie są to wszystkie opowieści, jakie wymyśliłam. Kiedyś może postanowie, że komiksy, które kiedyś rysowałam przerobie na opowiadania. Nie głupi pomysł. W każdym razie, bo wybiło mnie to z wątku, chciałam serdecznie podziękować tobie.
Tak, tobie.
Za to, że to wogóle czytasz.
Może moja nowa książka, która niedługo się pojawi, również ci się spodoba. Ja tymczasem, żegnam się z tobą. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś tu zajrzysz, albo do mnie na profil, jeśli będziesz chcieć przenieść się w świat fantasy, może kryminału jeśli już go napisze lub znów do romansu.
Narazie!
Harpia_rikitiki
أنت تقرأ
Bo to moje marzenie
العاطفيةOd śmierci mamy, ani razu nie płakałam. Nie uśmiechałam się już tak szeroko jak kiedyś. Jednak był jeden wyjątek, kiedy to robiłam. A była nim moja pasja, którą chciałam się podzielić ze wszystkimi dookoła. Pokazać co czuję. Pokazać to, jaka jestem...
