(c)MNYOG//
[Dixie’s Note: Here’s the update ^__^ maraming salamat sa walang sawang naghihintay! Pinaliligaya niyo ko! HAHAHA
P.S dedicated to ThisGirlisPanget ^__^ Thanks to you! Sana hanggang sa matapos to, masuportahan mo :)]
Chapter 8
I unlock my phone, bubuksan ko na sana yung 3 unread messages kaso pagpindot ko sa phone ko, biglang nagblack-out!
“Lowbatt!” tss. Ang malas ha -___- pero sino naman kaya yung nagtext na iyon sa’kin?
Di bale na nga, kesa isipin ko pa matulog na lang ako. Ibinalik ko yung phone ko sa bag ko at nahiga na ako ulit, pagkapikit na pagkapikit ko I instantly drift off to sleep.
Naramdaman kong may humaplos sa kamay ko pagkatapos ay sa noo. “Hmmmm”
“Princess, wake up. I’ll take you home” the voice was gentle and soft. Idinilat ko nang marahan ang mga mata ko and I saw a man, smiling to me. Nginitian ko rin siya. “Come, iuwi na kita sa tinutuluyan mo”
Umayos ako para makaupo mula sa pagkakahiga, tinulungan naman niya ako. “Ethan, okay na ko. Kaya ko na umuwi mag-isa. Salamat sa tulong” nakangiti kong sabi sa kanya at saka tumayo ako mula sa pagkakaupo at inayos na ang gamit ko para makauwi na.
“Baka kung anong mangyari sa’yo. Hatid na kita!” pagpupumilit niya. Nasa school ground na kami ngayon at naglalakad pauwi. Gabi na pala. Ilang oras rin akong nakatulog. Tumingin ako sa malaking orasan na naka-hang sa dingding nang building na nadaanan namin, 7pm na pala. Mabuti at mabait yung nurse sa clinic dahil hindi niya ako ginising mula sa pagtulog, sabagay ang university clinic kasi namin, open up to 7:30pm. Hanggang ganung oras kasi may estudyante pa sa dito school.
Teka nga? Ano kayang nangyari sa assembly kanina? Tss >__< sayang! Hindi man lang ako naka-attend. Haay! Hindi ko man lang tuloy nakita si Arthur, excited pa naman akong makita siya ulit at makipagbalikan na sa kanya, kahit magmukha pa akong tanga! Kung humingi man siya nang sorry, patatawarin ko naman siya eh! Pero kay Christine? Tss >___< hindi ko makakalimutan yung ginawa niyang pang-aahas sa’kin! Baka mapatay ko pa siya kapag nagkita kami! Mabuti na din siguro na di ako naka-attend nang assembly ngayon, baka dumanak lang yung dugo sa hall eh!
Hmm..Nasaan na kaya si Jun? di man lang ako naalalang hanapin >__< tss! ‘yan ba ang boyfriend? Sabihin niyo nga sa’kin! Wala talagang kwenta >___<
ohhh? Paki niya sa’yo? Deal slash contract lang naman ang relasyon niyo, hindi ba? Whatever! Tss!
“Ethan okay na ko, see” tumalon talon ako sa harap niya. “nakakatalon na nga ako eh, effective yung pinainom nung nurse sa’kin kanina” then I grin. Sumimangot naman siya.
“Kahit pa, ihahatid na kita sa inyo para mas mapalagay ako! Sige na, ihahatid na kita” ay nakopo >__< kung hindi lang talaga ako nahiya sa kanya baka kinaladkad ko pa siya sa boarding house namin, este nila Jun, nakikisalta lang pala ako dun.
At isa pa, pleasure ko kayang ihatid niya no! mwahahaha. Etong gwapong nilalang na ito! Ewan lang kung hindi mainis sa’kin yung mga makakakita sa’king kasama ko siya, alam niyo na? mga inggitera! xD
Huminto ako saglit sa paglalakad at hinarap ko siya. Napahawak ako sa batok ko. “Ethan, andami ko nang atraso sa’yo” I stopped and breathe then I resume from talking. Nakatingin lang siya sa’kin. “Baka hindi ko na kayanin kung ano man yung pabor na hihingin mong kapalit sa’kin” that’s it. Wala kasi akong idea to what extent his favour will be. -____- baka mamaya gawin niya akong pokpok sa club eh, di ko kaya yun!
